Het oude vertrouwde Nederlandse zondagavondamusement was heel even terug gisteren. Het blauwe busje van Yvon reed door Nederland om ons voor te stellen aan de tien boeren die het nieuwe seizoen Boer Zoekt Vrouw weer tot een succes moeten maken. Het thema van dit jaar zal wel ‘drama’ zijn, aangezien de aflevering meer leek op een psychologisch praatprogramma. Gescheiden boeren, weduwnaars en maagden van veertig plus vulden ons scherm. Dit alles met het doel dat de komende weken duizenden vrijgezellen hun diepste gevoelens op papier gaan zetten om een plekje in landelijks populairste datingshow te genereren. Yvon heeft voor dit seizoen haar tuttige bloemenprintjes ingeruild voor een spannend tijgerjasje, maar verder is er niet veel veranderd.
De zwakste schakels
Het is niet moeilijk in te schatten van welke boeren we afscheid moeten gaan nemen. Neem nou Aad, die geen vrouw zoekt, maar een gastvrouw. Wellicht kan hij beter doorverwezen worden naar het Polenmeldpunt. Daar kan hij vast tegen betaling een vrouw vinden die de cake netjes snijdt. Bij het idee aan een vrouw begint Aad wel spontaan te huilen trouwens. Het is ook wat, als er misschien over een paar maanden voor het eerst in je leven een andere vrouw dan je moeder zich aandient.
Daar kan komkommerkweker Arthur over meepraten. Al praat hij niet zo veel. Hij leert ons liever op nationale tv hoe we een goede komkommer herkennen. En hij wil ook best laten zien hoe hij een komkommer eet als Yvon daarom vraagt. Hoogstaande tv was dat zeker. Maar tja, waar moet je anders over praten met een man die nog nooit heeft gezoend op zijn 41ste en te verlegen is om een vrouw mee uit te vragen. “Hoe eet jij die komkommer eigenlijk?”
Wie twee voor de prijs van een wil is bij Jan en Martin aan het goede adres. De broers weten zelf de verskillen tussen hen beiden niet eens te noemen. Maar wacht, ze zoeken wél twee vrouwen. Er wordt zo weinig moeite gedaan om deze mannen als twee losse persoonlijkheden te profileren dat de post waarschijnlijk uitblijft. Net als bij boertje Doede trouwens. Wat we van Doede weten is dat hij alleen kookt als zijn ouders niet thuis zijn, hij te verlegen is om een meisje mee uit te vragen en hij een hele schaal lasagne in zijn eentje naar binnen werkt op een dag. Misschien kan hij intrekken bij boerin Henrieke. Met haar grote lijf, gespannen lach en flinke rode blossen wil ze vast wel voor hem koken. Hij kan er zo intrekken, bij haar moeder Henrieke en haar oma Henrieke. Drie Henriekes voor de prijs van een dus. Maar dan moet hij wel zijn lasagne delen.
And the winner is
Gelukkig zijn er ook weer boeren in het spel die wel kans maken op een postzak vol. Boeren zoals Henk. Lekker jong en hij heeft wel iets weg van Sven Kramer (al zijn de meningen daarover verdeeld). Henk heeft een tragisch verhaal van een overleden liefde. Daar is het overkoepelende thema ‘drama’ weer. Binnen dit thema is voor ieder wat wils, want er is ook Martin. Ook hij raakte zijn vrouw kwijt, maar de kinderen zeuren zo om een nieuwe vrouw. En dus is het tijd voor een nieuwe moeder voor de kinders.
Er kan nog meer getroost worden dit seizoen. Boer Johan is gescheiden, en daar heeft hij het moeilijk mee. Gelukkig heeft Yvon de eerste therapeutische zet gedaan. “Ben je daar verdrietig om?” Iedere zorgzame vrouw kan het zo inkoppen nu. Net als Hans trouwens. Hans heeft een leuke kop, maar komt niet echt lekker uit zijn woorden. Hij stottert en slist zich door zijn wensen heen terwijl hij zijn emoties weg lacht. Vrolijke Hans hoor, deze boer. Yvon weet er wel raad mee.
Maar de grote trots van de show is Willem. Eindelijk hebben we een homo in de show. Een echte homoboer, zonder gaydar wel te verstaan. Maar dat is niet erg hoor Willem, want nu ben je op tv geweest, dus dan komen de homo’s gewoon naar jou toe.
Met veel drama, tijgerjasjes en homo’s belooft dit seizoen veel goeds te worden. Lekker weer met z’n vijfmiljoenen voor de buis dus vanaf september.