Wouter Koolmees (D66) wil graag “werkend uit de crisis.” In Buitenhof openbaarde hij zijn plannen om de 40-urige werkweek weer in ere te herstellen en om daarnaast vrije dagen als Tweede Pinksterdag op te offeren. De gemiddelde werkweek in Nederland betreft tegenwoordig 36,7 uur. Door dit te herstellen naar 40 uur krijgt de economie een boost op korte termijn. Volgens Koolmees biedt zijn plan de kans om de lonen en binnenlandse consumptie te laten stijgen en de inkomstenbelasting te laten dalen. Een prima plan.
Inleveren
Het inleveren van bepaalde luxes zal nooit gepaard gaan met gejuich. In Nederland zijn we in tijden van economische hoogtij verwend geraakt en daardoor is het tegenwoordig voor velen extra lastig om de realiteit onder ogen te zien. De tijden van lage premies, het onbeperkt verstrekken van subsidies voor elke willekeurige hobbyclub en het pensioen met 65 jaar liggen achter ons.
Verbeteringen nemen we graag voor lief. We staan pas stil bij veranderingen wanneer het ons raakt. Een logisch verschijnsel, ware het niet dat de realiteitszin ver te zoeken is. Een oplossing voor de crisis moet er komen, maar een bijdrage leveren ho maar, lijkt de algemene tendens. Wat is er mis met allemaal een stap harder lopen als dat bijdraagt aan een versneld herstel? Uiteindelijk zijn we daar allemaal bij gebaat.
Het mooie leven
Het afstaan van enkele vrije dagen, een langere werkweek en überhaupt een langere werktermijn tot 67 jaar behoren tot de offers die we met elkaar moeten brengen. Het heeft een directe invloed op de economie, terwijl het ons relatief weinig moeite kost. Veertig of eenenveertig jaar werken, ik zie het probleem niet. Tijden veranderen, maar de starre Hollander wil er niet aan.
Natuurlijk leunen we het liefst allemaal achterover. Fantaserend over het ideaalplaatje van het mooie leven in Spanje, waar ’s middags het werkende bestaan uren plat ligt. Waar men elkaar al lurkend aan een wijntje ontmoet op de zonnige terrassen en geen stap te hard zet. Waar vrijwel niemand in het dagelijkse leven een woord rept over de crisis. Het droombeeld. Maar schijn bedriegt. Juist de mañanamentaliteit van bijvoorbeeld de Spanjaarden, maar ook de Portugezen, Italianen en Grieken liggen aan de basis van de crisis die zich momenteel diep wortelt in het bestaan van onze mediterrane vrienden.
Het is een op het eerste oog perfect bestaan, met een gigantische schaduwkant. Het plan van Koolmees zorgt ervoor dat een ieder op bescheiden wijze zijn bijdrage levert aan de crisisaanpak. Dat wijntje bij de lunch bewaren we mooi voor de zomer, wanneer we na een jaar hard werken genieten van een welverdiende vakantie.
Joost Bakker woont in Spanje, waar hij na twee weken paasvakantie alsnog van de ene feestdag in de andere valt. Daar zeurt hij uiteraard niet over, want integreren kun je leren.
