Modellenwerk spreekt nogal tot de verbeelding. Goed geld verdienen terwijl je een beetje kittig in de camera kijkt en ook nog eens wat van de wereld zien. In alle eerlijkheid, meestal is het keihard werken. Zeker op locatie in het buitenland. Je staat middenin de nacht op om vol gesmeerd te worden met plamuur. Vervolgens krijg je, als je geluk hebt, een minuut of tien om te ontbijten. Er moet tijdens zo’n trip bijna altijd net iets meer gedaan worden dan mogelijk is waardoor er de hele dag stress is. Je racet van locatie naar locatie. En de zon gaat altijd net iets sneller onder dan gepland. Als je dan ’s avonds op je hotelbed neerploft, ben je dolgelukkig dat er zoiets bestaat als roomservice. Meestal zijn dit soort reisjes goed geregeld. Maar dat is niet altijd het geval.
Illegaal fotograferen in Dubai
Neem mijn reis naar Dubai. Het was voor een Duitse klant waar ik nog niet eerder voor had gewerkt. Dubai zelf was fantastisch. Maar de ontbrekende vergunningen om te mogen fotograferen, vond ik wat minder. De betreffende klant was nogal op de centen en waagde de gok. Wat je dan krijgt? Halsbrekende toeren.
Ik illustreer het even. Busje vol met mensen, kleding, schoenen, camera’s en andere zooi. Plussize model in string die zich in het busje zonder gordijnen moet omkleden en vervolgens naar de locatie sprint alwaar de fotografe klaar staat en doet alsof ze vakantiekiekjes schiet. Hoe ongeloofwaardig is dat met een lens van een halve meter lang? Op een gegeven moment stonden er zeker honderd havenarbeiders naar me te kijken terwijl ik een beetje fierce stond te doen op een bootje.
Helemaal leuk werd het toen ik in een van de duurste hotels van Dubai met een bell boy op de foto moest. ‘Just a nice shot for her boyfriend,’ kirde de fotografe. Alsof die mensen gek zijn. Achteraf kan ik wel lachen om die paar dagen ‘illegaal’ fotograferen in Dubai. Maar ik ben zelden zo blij geweest om weer voet op Nederlandse bodem te zetten.
Lucky bastard in Namibië
Mijn meest bijzondere trip ooit ging naar Namibië. Ik kreeg er geen cent voor. Maar het was een reis die ik zelf waarschijnlijk nooit zou kunnen betalen. We verbleven in verschillende lodges. Geweldig maar ook een beetje eng. Qua wildebeestenbende. Toen ik ’s avonds laat een jakhals richting mijn logde zag lopen, durfde ik er niet meer naartoe. Dit zorgde de volgende ochtend voor wat commotie toen een menselijke wekker op mijn deur stond te bonken en het hele kamp mij vervolgens hoorde roepen: ‘I’m not in my own lodge, I’m over here!’. ‘Over here’ was in dit geval de lodge van de fotograaf. Ik kreeg wat vragende blikken toen ik even later aan het ontbijt zat.
We bezochten de Sossusvlei, de woestijnduinen van rood zand. Met zonsopkomst bovenop zo’n roodgloeiende duin staan, is echt onwaarschijnlijk mooi. De laatste nacht in Namibië zag ik onder een stralende sterrenhemel witte paarden door de woestijn rennen. En ja, dat is toch anders dan een schimmel in een Nederlands graslandschap. Op zo’n moment realiseer ik me dat ik een lucky bastard ben. Ik kan dan ook niet wachten om mijn koffer weer te mogen pakken. Op naar het volgende avontuur.
Mayra de Wilde is succesvol plussize model en freelance journalist voor titels als Grazia en Viva. Op Mode.DeJaap verhaalt ze elke twee weken over haar leven als model.
