Zij maakt truien nog vrouwelijk en leidt haar blog zonder regels of plannen, dat is May Bui. Deze bescheiden blogster laat zich inspireren door de stoere jaren tachtig en is met haar vele hobby’s en interesses een ware duizendpoot.
Nadat ze eerder met haar blog Ohmaygod is gestopt, is ze nu weer fris terug. ‘Ik had al eerder Ohmaygod, maar ik wist toen niet wat ik er precies mee wilde. Wilde ik nou een portfoliosite, of toch een blog? Ik wilde toen gewoon wat hebben, en ik gooide er maar van alles op. Op een gegeven moment stond de site stil, en vond ik het ook niet mooi meer. Toen ben ik gestopt.’ Een half jaar lang heeft May geen blog bijgehouden, tot het toch weer begon te kriebelen en ook haar vriendin Phuong weer begon. ‘Nu plaats ik nog steeds veel dingen die ik leuk vind, maar het is een stuk overzichtelijker. Ik ben weer clean opnieuw begonnen.’
Voor haar is haar blog een plek waar ze dingen kan plaatsen die zij persoonlijk leuk vindt, en dat kan uiteenlopen van mode, naar muziek, eten en meer. Doordat zij zich niet focust op het directe modenieuws, is het voor haar niet belangrijk constant op de hoogte te zijn van alle ins en outs. ‘Het is niet per sé belangrijk om veel kennis van mode te hebben als je een blog begint, het ligt eraan waar je naartoe wilt met je blog. Je hebt mensen die alleen catwalkshows leuk vinden en die zich daarop richten, dan is kennis belangrijk. Ik kijk naar catwalkshows alleen maar voor inspiratie, maar ik heb niet het gevoel dat ik met de laatste trends moet meelopen.’
Sterker nog: May’s smaak ligt niet alleen bij mode van vandaag, maar gaat veel verder terug, naar de wilde jaren tachtig. ‘De eighties vind ik heel leuk. Niet de felle kleurtjes, die fase ben ik voorbij, maar dat rockachtige en spijkerjasjes enzo. Als ik inspiratie zoek op blogs, zoek ik ook de stoere blogs op, van meiden die veel leer dragen, bijvoorbeeld.’
Om haar honger naar kleding uit vroegere jaren te stillen, hoeft ze niet eens alle markten en vintagewinkels af, ze heeft haar eigen vintagesupply thuis: haar moeder.‘Ik haal heel graag kleding uit mijn moeder’s kast. Ze heeft een paar blazers van jaren terug, en dat zijn nog hele klassieke, mooie stukken. Dat draag ik dan het liefst, het is net anders dan het model dat je nu ziet. Mijn moeder werkte ook vroeger bij een bedrijf dat kleding aanleverde voor Episode. Ik kreeg dus eigenlijk vaak kleding via haar, van die oude Adidasjasjes en dat soort dingen. Dat ik vintage zelf begin te kopen, komt eigenlijk nu pas een beetje.’
Vragen over haar toekomstplannen kan May moeilijk beantwoorden. ‘Ik weet niet waar ik terecht zal komen, het hangt er vanaf wat de komende jaren me zullen brengen.’ Ze zit nu in het derde jaar van haar communicatie-opleiding en hoopt wel in die koers door te kunnen gaan. ‘Ik vind het heel leuk om met evenementen te helpen, om contact te houden met mensen, de PR dus eigenlijk. En als dat modegerelateerd kan zijn, is dat helemaal perfect.’
Als zij niet in de mode terecht kan, is er nog geen man over boord, May heeft namelijk nog veel meer verborgen talenten. Naast dat ze blogt en zingt, kan ze ook fotografen, filmen en editten. Bescheiden dat ze is, zal ze zichzelf geen fotograaf noemen. ‘Nee, ik zal niet zeggen dat ik fotograaf ben, maar als vrienden vragen of ik foto’s van ze wil maken, dan doe ik het, het is een hobby.’ Eigenlijk geldt voor filmen hetzelfde. ‘Ik kan het wel, maar het is niet iets waar ik wat mee hoef te bereiken, ik vind het leuk om te doen en zo raak ik tenminste niet verveeld.’
Ben jij nieuwsgierig geworden naar May? Dan kun je terecht op www.ohmaygod.com.
Alle foto’s zijn afkomstig van May’s blog www.ohmaygod.com
