De kaarsjes in het appartement zijn aan. De wijn staat koud en een lekkerlangzaam muziekje komt uit de speakers. Op de eerste etage van een driekamerappartement in Den Haag wachten vrouw en ovenschotel op een date. Een sms: ‘zoek parkeerplaats ben er zo.’ Een kwartier later: ‘lastig.’ Een half uur na de afgesproken tijd gaat de telefoon. De ongeduldige man kan zijn auto niet kwijt. Na nog een uur zoeken is hij wanhopig en ziedend. Om uiteindelijk rechtsomkeert te maken richting buitenwijk van Amersfoort. Gelukkig was er wijn en de man in kwestie heeft inmiddels gelukkig het toneel verlaten.
De wanhoop van het niet kunnen vinden van de parkeerplek is vaak groter en belangrijker dan het doel van de reis. En in mijn geval komt daar als vrouw een extra dimensie bij: de meeste stoethaspels kunnen hun bolide niet binnen de lijntjes zetten, dus mijn vrouwelijke tekort van het inparkeren wordt meer dan eens zwaar op de proef gesteld.
Inparkeren
Een vriendin bekende me tijdens een ingewikkelde slow food maaltijd dat ze dáár geen stress en klotsende oksels meer om heeft, sinds ze de vrouwenparkeerplaatsen weet te vinden bij de grotere bedrijven waar ze haar leasebakje naar binnen duwt. Uiteraard dicht bij deuren en uitgangen gesitueerd om snel weg te kunnen bij nood (‘vrouwen en kinderen eerst’), onder toezicht van camera’s zodat het in ieder geval geregistreerd is als er een engerd in het halfduister opdoemt (en wellicht ook voor de parkeerwachter die het anders maar zo saai heeft, het komt ten slotte niet iedere dag voor dat Wesley en Jolanthe-achtigen op een verloren moment in je nachtdienst elkaar geniepig zoenen), maar vooral: ze zijn zo lekker breed.
De parkeerpiepjes zijn uiteraard geen nieuw fenomeen meer. Lekker is dat, pieperdepiep zodra je bumper in de buurt van een obstakel is. Alleen ook dan kun je, bijvoorbeeld met een lekker nummer van Anouk keihard aan, al achteruit rijdend nog best tegen bijvoorbeeld een paaltje of geparkeerde vrachtwagen aanrijden. Jammer was het, dat een paar weken geleden een vriendin er ook twee keer over moest doen om haar bolide in haar eigen straat met fileparkeren in het rijtje te proppen. Zonder piepjes weliswaar, maar helaas met tekort schietend ruimtelijk inzicht
Helemaal vanzelf?
Ik ben echt reuze benieuwd naar de tevredenheid van de Volkswagen Touran-rijders. Zouden die daadwerkelijk hun handen op hun knieën leggen om te kijken hoe de auto zichzelf inparkeert? Of wordt er gesmokkeld en doen de mannen net alsof ze het zelf zo soepeltjes kunnen? En waarom zijn er voor die auto überhaupt alleen maar mannen achter het stuur gezet in de commercials? Als de mythe waar is dat vrouwen niet kunnen parkeren, dan had deze feature toch wel op een andere, meer vrouwelijke manier verkocht kunnen worden denk ik dan.
Meestal vind je leuk waar je goed in bent, of andersom, weet niet precies hoe de volgorde werkt. In mijn leven zijn er twee zaken waar ik slecht in ben, maar toch enorm graag doe: zingen en autorijden. En ja, ik ben 1 van die vele vrouwen die niet kan inparkeren. Wil ik het leren? Ach, er zijn altijd zo ontstellend veel aardige mannen die maar wat graag aanwijzingen geven. Toch?
