ThePostOnline

Poëzie op zondag: Verrukking

03-06-2012 16:53

Verrukking

Mijn hoofd past,
zo goed op mijn nek.
Fijn ook mijn neus,
precies op die plek.

Hoor je dat.
Die muziek.
Maar dan echt,
écht, authentiek.

Mijn bloed stroomt,
ik moet bewegen.
De beat die ik voel
is echt een zegen.

Ik voel me zo goed.
Dit is perfectie.
Met jou die
unieke connectie.

Jij voelt het ook.
Wij zijn gelijken.
Als we elkaar diep
in de ogen kijken.

Ik hou van je.
Ook al ken ik je niet.
Van al deze mensen
ben jij favoriet.

Ik luister aandachtig
Naar je geouwehoer
Echt. Interessant. Nu terug.
Naar de dansvloer.

We gaan diep.
Ook al is het niet echt.
Tevreden met schijn,
maakt dat ons slecht.

Vanavond zijn we samen.
Hoewel we weten,
dat we morgen,
alles zijn vergeten.

Want bij zonlicht,
oorsuis en koppijn,
blijken plechtige beloften
altijd onzin te zijn.