Duitsland is één van de twee topfavorieten voor de Europese titel, en dat weten onze buren.
Zelfvertrouwen
Matthias Sammer laat er in het toonaangevende Duitse sportblad Kicker geen misverstand over bestaan. Het huidige Duitse elftal bezit een elegantie en een creativiteit die het elftal waar hij in 1996 Europees kampioen mee werd, ontbeerde. De vraag of dit mogelijk het beste Duitse elftal ooit is, komt hem nog iets te vroeg – hiervoor moeten eerst tastbare prijzen worden gewonnen – maar het team swingt. Spanje is de grote vijand. Bernd Schuster, hij veroverde in 1980 eveneens de Europese titel, hoopt in de finale op revanche voor de verloren halve finale van twee jaar geleden. Ondanks de Hammergruppe, zoals de Duitsers de poule des doods noemen, zien beide ex-voetballers Duitsland zeker niet stranden in de groepsfase.
Is het zelfvertrouwen van de Duitsers dan oneindig groot? Nee, dat ook weer niet. Ze zijn doordrongen van het feit dat de weg naar de finale nog lang is, maar het vertrouwen in eigen kunnen is er, en dat is terecht. Onze buren beschikken misschien wel over het meest talentvolle en creatieve nationale elftal in hun geschiedenis. Manuel Neuer is één van de beste keepers van het moment en sterkhouders Lahm, Schweinsteiger, Gomez en Özil hebben allen een goed seizoen achter de rug. De Duitsers hebben een team dat dominant kan spelen en een tegenstander met de rug tegen de muur kan zetten.
Maar de huidige Mannschaft is ook jong en nog weinig ervaren. Sterker nog, Duitsland neemt van alle zestien deelnemers de jongste selectie mee naar Polen en Oekraïne. Ook zijn er defensieve zorgen. Mats Hummels heeft zich internationaal nog niet bewezen, Mertesacker kende een wisselend seizoen met veel blessureleed en ook over Badstuber zijn er twijfels.
Oranje
En hoe denken de Duitsers over ons Oranje? Allereerst wordt de offensieve kwaliteit geroemd, en er is angst voor het samenspel. Oranje is immers al jaren op elkaar ingespeeld en Van Marwijk wisselt maar weinig met de opstelling. Onze oosterburen zien verder ook dat Oranje de traditionele ‘Duitse stijl’ heeft overgenomen: resultaat boven attractiviteit en discipline boven risico. Deze behoudende instelling in combinatie met een verdediging die vraagtekens kent, stemt de Duitsers optimistisch over hun kansen tegen Nederland. Anno 2012 zijn het immers de Duitsers die geprezen worden om hun aanvallende intenties.
Het zijn de Duitsers die grote delen van een wedstrijd op de helft van de tegenstander spelen en de kwetsbare verdediging van Oranje onder druk kunnen zetten. Daarbij putten ze hoop uit de met 3-0 gewonnen oefenwedstrijd van een half jaar geleden, toen met name Klose en Özil de Nederlandse defensie tot wanhoop dreven. Berti Vogts is zelfs nog positiever en ziet helemaal geen problemen voor de Duitsers in de wedstrijd tegen Nederland. De verdediging zou te traag zijn om de aanvallende Duitsers voor de voeten te lopen, aldus de oud-bondscoach.
Het is aan Bert van Marwijk en zijn jongens om volgende week woensdag, als de onderlinge confrontatie op het programma staat, het Duitse ongelijk te bewijzen en Oranje definitief naast de gewezen favorieten Spanje en Duitsland te plaatsen. Daarvoor moeten de Duitsers bij hun strot gegrepen worden – want ook zij zijn defensief kwetsbaar – en worden verslagen met hun ‘eigen’ wapens, want zijn dat niet juist eigenlijk ónze wapens? Lukt dit niet, dan zal Schusters hoop op een Spaans-Duitse finale wel eens waarheid kunnen worden.
