Zeker tot de Amerikaanse presidentsverkiezingen in 2016 zullen de vaderlandse media Hillary Clinton en haar man Bill weer bewieroken. Alleen omdat ze Democraten zijn en Hillary president kan worden. Weet dan wel wat voor soort mensen zij zijn.
Een van de beste manieren om beschaving te testen is te kijken hoe de overwinnaar met zijn verslagen vijanden omgaat. Volgens Churchill is een gewenste uitkomst ‘grootmoedigheid’. Laat dat nu de laatst denkbare houding zijn die de Clintons hebben getoond jegens de vrouw die zij tot vijand hebben gebombardeerd, Monica Lewinsky.
De Volkskrant wijdde dit weekend een mooi artikel aan Lewinsky’s leven tijdens en na haar publieke bijna-executie. De krant schrijft hoe het volledige establishment een jonge vrouw van net 24 probeert uit te persen en kapot te maken. Vrouwen die ze vriendinnen noemde tippen semi-theocratische Republikeinen die Clinton ten val willen brengen en Lewinksy als collateral damage zien.
Feministen van allerlei kunne buitelen als bloeddorstige pubermeisjes over elkaar heen om Lewinsky maar zo hard mogelijk te beschadigen. Terwijl Lewinsky (bijzonder mooie vrouw tegenwoordig, fuck you feministen) daadwerkelijk slachtoffer was. Niet zo’n huilstruik die een carrière uit slachtofferschap probeerde te slaan maar een echt slachtoffer omdat de machtigste man ter wereld haar wilde doen en haar daarna verstootte. Tot op de dag van vandaag wordt de slimme Lewinsky nergens aangenomen vanwege het gevaar dat haar zelfverklaarde vijanden voor haar werkgevers opleveren.
De Clintons laten al haar liefdesgeschiedenissen nagaan en trommelen volkomen onbetrouwbare en promiscue ex-vriendjes op om tegen haar getuigen. Maar dat is nog niets. Bill en Hillary gaan wel verder dan dat. En ook verder dan haar systematisch (laten) wegzetten als een stalker die Clinton dwong tot seksuele handelingen.
De onvolprezen Christopher Hitchens schreef het boek No one left to lie to over de draconische Clinton. Daarin stelt hij onder andere dat Bill Clinton een man is van wie je daadwerkelijk kunt zeggen: “There is nothing that he wouldn’t do”.
Hitchens waarschuwt tijdens een vraaggesprek over het boek: “Je hoort kerels onder elkaar dat wel eens zeggen, om aan te geven wat voor toffe peer de één is. Maar hij bedoelt het letterlijk: er is niets denkbaar dat Clinton niet zou doen om zijn eigen huid te redden.”
Dat Clinton niet over de juiste ideeën of een goed oordeelsvermogen beschikt is duidelijk voor iedereen die zijn (auto)biografie My life heeft gelezen. (Voor de economen onder u, daarin staan onbeargumenteerde juweeltjes als ‘supply-side economics defies arithmetic‘.) Combineer deze zwakke karaktertrekken met Hitchens’ constatering en het resultaat is het bombardement op de Al-Shifa farmaciefabrieken nabij Khartoum, Sudan. Een regelrechte ramp voor de volksgezondheid in de regio, met tienduizenden doden tot gevolg.
Het is een flater wat betreft inlichtingen want de geclaimde banden met Al-Qaeda zijn niet hard gemaakt. Het bombardement gebeurt op dezelfde dag als waarop Monica Lewinsky weer voor de Grand Jury moet verschijnen.
Nadat Hitchens alle mogelijke scenario’s afloopt waarom het bombardement überhaupt en op die dag moest plaatsvinden, blijft er maar één geloofwaardig scenario over: een paar bommen gooien hielp hem zijn presidentiële imago weer even oppoetsen. “Clinton had to look ‘presidential’ for a day.”
Dit is maar een greep uit de strapatsen van een president die nog altijd op handen gedragen wordt. Een beetje inlezen kan geen kwaad voordat hij Hillary op het schild hijst waar hij zelf ook hoopt te blijven staan.
Wellicht kun je zeggen dat Hillary haar man niet is en dat Hillary het slachtoffer is van het bizarre gedrag van haar man. Nonsens. Een redelijk mens kan niet geloven dat zij niet wist van zijn extreme daden. Het was geen normaal huwelijk, hij was een president onder een vergrootglas. Bovendien mogen we van een aspirant-president verwachten dat ze niet naïef is – en dus op de hoogte was.
Kennelijk vond zij zijn gedrag dan niet abject genoeg om principieel te zijn en bij zo’n engerd weg te gaan. Kennelijk waren de gevolgen van zijn acties de prijs die betaald moest worden voor haar eigen toekomst. ‘Immoreel’ is zomaar een woord dat bij me opkomt.
Denkt u nog eens aan deze geschiedenissen – en zoek de vele andere op – voordat u wordt volgepompt met pro-Clinton agitprop.
