Iemand die de afgelopen twee-drie jaar een beetje de ontwikkelingen op marketinggebied heeft bijgehouden zal af en toe wel eens hebben gedacht “Wat een wirwar aan termen, weten we eigenlijk nog wel waar we het over hebben?”. En diegene heeft dan groot gelijk, want de overvloed aan gamechangers en termen die allemaal nieuwe manieren van marketing moeten duiden is overweldigend. Er is dan ook inderdaad verwarring alom, al is het daarbij dan nog de vraag of dat misschien niet in het voordeel van sommige marketeers is. Dat je heel leuk mee kunt babbelen over ‘nieuwe media’ terwijl je ondertussen gewoon oude wijn in nieuwe zakken verkoopt. De meeste verwarring ligt hem vooral in het verschil tussen sec het gebruik van een medium of apparaat en de manier waaróp dit medium gebruikt wordt.
Mobiele technologie
Een van de nieuwere hippere terreinen is de mobiele technologie, met daarbij vooral aandacht voor de smartphones die mensen tegenwoordig met zich meedragen. Daarbij is het ontegenzeggelijk waar dat deze apparatuur tal van nieuwe mogelijkheden biedt, maar het is natuurlijk volstrekt onzinnig om te gaan roepen dat je ook met ‘nieuwe media’ bezig bent alleen omdat er ergens in je keten een mobiele telefoon voorkomt. Toch is het noemen van ‘mobiel’ een handig trucje, of misschien domweg een fout, van menig marketeer om te doen alsof men boven op de nieuwe ontwikkelingen zit.
Zo kun je bijvoorbeeld mensen tegenkomen die beweren dat ze nu ook “de mobiele markt ontsluiten” en toegang bieden tot “de mobiele generatie” en bezig zijn met de nieuwe ontwikkelingen die zich voordoen rond generaties die steeds vaker een smartphone bij zich hebben. U moet dan echt niet raar staan te kijken als na een beetje doorvragen blijkt dat dit betekent dat ze in hun callcenterbestand nu ook mobiele telefoonnummers hebben staan. Is dat gebruik maken van mobiele telefoons, is dat gebruik maken van een benadering die mensen buitenshuis aanspreekt? Het antwoord is natuurlijk “ja”, maar echt ‘nieuwe media-initiatieven’ ontplooien is dit natuurlijk niet. Dat is gewoon doen wat je al deed en dan het bereik iets uitbreiden.
E-books
Een twijfelgevalletje zijn de e-books. Ook een beetje doordat elke nieuwe ontwikkeling op dit gebied wel toe te juichen is, maar langzaam maar zeker gaat ‘de markt‘ daarnaast ook zien dat e-books aanbieden an sich nog niet hoeft te betekenen dat je heel vernieuwend bezig bent. Er zijn inmiddels ook al tal van apps die een nieuw soort boek vertegenwoordigen, maar het kan geen kwaad er op te wijzen dat het e-book zoals dat nog in veel gedachten speelt ook een beetje een gevalletje ‘oude wijn’ is. Een e-book als een soort digitale vorm van een normaal boek is namelijk leuk en handig, maar niet echt vernieuwend. Anders dan dat je nu geen papier meer gebruikt, maak je in zo’n geval geen gebruik van de nieuwe mogelijkheden die je hebt. Dat hoef je natuurlijk ook niet altijd te willen, en zeker bij digitale publicaties van ouder werk is er nog wat voor te zeggen ook, maar wanneer dit je enige strategie is is het wel een beetje armoedig.
Júist e-books zou je niet linear hoeven te lezen, of kunnen voorzien worden van het in de jaren ’90 al stuk gemaakte ‘multimedia’. En zelfs met die mogelijkheden merkt de goede lezer op dat het inmiddels al een beetje om ‘oude wijn’ gaat, hyperlinks en ‘multimedia’: dat is gewoon een website. De échte vraag is voor boeken dus misschien zelfs wel of we echt vernieuwende e-books ooit gaan zien, of dat straks blijkt dat de markt die uitgevers met nieuwe publicaties moeten gaan bedienen niet bijvoorbeeld al opengebroken is door blogs en ‘social media’.
Boeken ‘inscannen’, mobiele telefoonnummers aan je bestand toevoegen en verlotingen nu online organiseren zijn allemaal goede en nuttige stappen die ‘online’ verder aan ‘offline’ linken, maar niet per se ‘nieuwe mediastrategieën’. Inderdaad: misschien moeten we het sowieso lekker laten liggen, al die termen, nu ‘offline’ en ‘online’ al steeds minder van elkaar te onderscheiden zijn.
CC-Foto: Leif K-Brooks
