Een mening hebben. Stelling nemen. Kleur bekennen. Zolang het kabinet niet is gevallen, doen politici dat liever niet. Voor je het weet krijg je er commentaar op. Maar zodra het kabinet valt, mogen de politici helemaal los! Perscentrum Nieuwspoort (bekend van vechtende Kamerleden, cokesnuivende journalisten, buitenechtelijke dates en natuurlijk de Nieuwspoortcode die er voor zorgt dat onwenselijke informatie binnen de muren van Nieuwspoort blijft) leent zich graag voor debatten. Om te voorkomen dat de verkiezingsstrijd al bij de aftrap ontaardt in een schoppartij, ging het openbare debat van afgelopen woensdag over de vraag hoe het Politieke Midden weer kan herrijzen. Voer voor CDA, PvdA en een zaal hoopvol gestemde burgers!
Het stabiele midden
“Partijen regeren tegenwoordig niet meer. Ze zijn alleen bezig met de volgende verkiezingen.” PvdA-kamerlid Mariëtte Hamer begint met een dappere poging politiek weer over de inhoud te laten gaan, en niet over… tja, politiek, want dat zijn verkiezingen toch. Maar het publiek knikt bevestigend. Je moet er ook niet aan denken hè; politiek bedrijven in de Tweede Kamer.
Freelance journalist Marcel ten Hooven, die regelmatig schrijft voor het ooit progressieve Vrij Nederland, valt haar bij: “Dat klassieke middenpartijen als PvdA en CDA minder invloed krijgen, is slecht voor Nederland. Het zijn stabiliserende krachten, die daarmee ook stabiliserend werken voor de maatschappij.” Een zilvergrijze pensionado in doublebreasted blazer met gouden knopen frommelt instemmend aan zijn corduroy broek.
Duidelijke taal
Even dreigt er toch nog enige reuring te ontstaan. De PvdA wordt verweten dat PVV toch maar mooi gedoogpartner kon worden, omdat de PvdA in 2010 uit het kabinet stapte. Maar dat ziet Hamer toch anders: “We zijn niet uit het kabinet gestapt. Er was sprake van een meningsverschil, en daardoor zijn we eigenlijk als het ware uit het kabinet gezet. Dat is iets anders dan niet meedoen. Dat is staan voor je idealen.” Het ontging het publiek dat Hamer dus niet tegensprak dat de PVV inderdaad dankzij de PvdA gedoogpartner kon worden.
Maar ook anoniem CDA-backbencher Sander de Rouwe begaat een dodelijke fout, door over idealen te beginnen. Nooit doen, als je ze zelf niet hebt. Hij ligt als snel onder vuur. Waarom heeft het CDA eigenlijk geen sterk eigen verhaal meer? Gelukkig had De Rouwe daar een stevig weerwoord tegen: “We moeten het grote verhaal vertellen. We moeten het doen. Wij moeten antwoorden geven op de grote vragen. Wij moet de mensen vertellen hoe wij als partij er in staan, wat onze plannen zijn” De zaal dreigt even enthousiast te worden: “Ja, doe dat dan!” Maar daar weet De Rouwe wel raad mee: “Precies. Dat is de uitdaging voor ons. Wij zetten duidelijk de weg in, om ons verhaal weer scherp te krijgen. Wij moeten weer duidelijk worden.”
Festina lente
Is dat hoe middenpartijen weer groot worden? Koole verpest het feestje door te brommen dat er nooit meer grote partijen komen. We moeten maar wennen aan de versplintering. De Rouwe stelt opgewekt dat het in ieder geval niet ligt aan de boodschap van het CDA. Ze zijn er de afgelopen zeven jaar gewoon niet in geslaagd om hun boodschap goed voor het voetlicht te brengen. Kan gebeuren natuurlijk.
En zo kan Ten Hooven afsluiten met een welgemeende tip aan het CDA: “Ga uit van je eigen kracht en je eigen verhaal. En jullie eigen verhaal is dat jullie nooit met de PVV hadden moeten regeren.”
Zo, de verkiezingen gaan bijna weer ergens over. Ach, ze zijn toch pas 12 september. Elke wedstrijd begint nu eenmaal met een lange warming-up.
