Een ruime week geleden, toen Rick Santorum zich nog niet uit de verkiezingsstrijd had terug getrokken, maakte de voormalige Republikeinse presidentskandidaat John McCain tussen neus en lippen door een opmerking die eigenlijk door niemand serieus genomen werd; volgens hem moest Mitt Romney zijn oude running mate Sarah Palin vragen als beoogd vicepresident. Recent kwam de film Game Change uit waarin, net als in het gelijknamige boek, niet bepaald een positief beeld werd geschetst van Sarah Palin toen ze voor die functie in aanmerking kwam. Toch valt er iets te zeggen voor de logica die McCain er in 2008 mede toe bewoog om Palin te vragen: veel vrouwen vinden dat het tijd is voor een vrouw in het Witte Huis en de stem van vrouwen kan doorslaggevend zijn in november.
Slet
De zogenaamde War on Women is al een tijdje bezig. Die strijd begon toen eerder dit jaar de vergoeding van anticonceptie vanuit ziekenkostenverzekeringen een politiek onderwerp werd, en de conservatieve radiopresentator Rush Limbaugh besloot een studente voor ‘slet‘ uit te maken toen ze in het Congres wilde uitleggen waarom zij vond dat ze recht had op vergoeding voor anticonceptie. Het was voor Democraten aanleiding om de Republikeinen ervan te betichten dat ze de belangen en zorgen van vrouwen negeerden, en dat Republikeinen de politieke oorlog aan vrouwen verklaard hadden.
Die strijd etterde de laatste tijd uitgebreid door en kreeg recent een nieuw hoogtepunt, toen Mitt Romney probeerde president Obama in de hoek te duwen door te beweren, niet geheel naar waarheid, dat zo’n 92 procent van de verloren banen onder president Obama door vrouwen zijn verloren en de Democratische politiek strateeg Hilary Rosen vervolgens de vrouw van Mitt Romney ervan betichtte nog geen dag in haar leven gewerkt te hebben. Republikeinen, en Ann Romney in het bijzonder, waren woedend omdat Rosen leek te impliceren dat moeders die besluiten om niet te werken en thuis voor hun gezin te zorgen, een ‘foute’ keuze maken. Daarmee draaide de War on Women om en moesten de Democraten in de verdediging. Vrouwen zijn dus een belangrijk onderwerp voor (overwegend mannelijke) politici dit jaar.
Gender gap
Republikeinen hebben traditioneel last van een gender gap. Dat wil zeggen dat vrouwen vaker Democratisch stemmen dan het landelijke electoraal gemiddelde. Voor Republikeinen dus de uitdaging om de vrouwelijke stem af te snoepen van president Obama. Met dat idee in het achterhoofd kwam de naam van Sarah Palin in 2008 naar voren bij de zoektocht naar een geschikte vicepresident. In 2012 zullen Republikeinen in de War on Women weer proberen om vrouwen van Obama weg te lokken en een vrouwelijke vicepresident kan, ondanks het debacle van 2008 dat Palin heette, daar mogelijkheden toe bieden. Nikki Haley, gouverneur in het conservatieve South Carolina en favoriet van de Tea Party beweging, en Susana Martinez, gouverneur in New Mexico en de eerste latina die het tot gouverneur heeft weten te schoppen in Amerika, worden in dat licht vaak genoemd.
Later vandaag volgt in de WarRoom een overzicht van de diverse kandidaten die zijn genoemd om als running mate van Mitt Romney het Witte Huis te gaan bestormen. In die lijst zullen aanzienlijk meer mannen dan vrouwen genoemd worden, omdat de (Amerikaanse) politiek nog altijd gedomineerd wordt door mannen. Toch wordt de vrouwelijke invloed steeds nadrukkelijker zichtbaar. Hillary Clinton is nog altijd de droomkandidate om Barack Obama namens de Democraten in 2016 op te volgen en ook de Republikeinen zijn zich er steeds meer van bewust dat ze zonder de steun van vrouwen het Witte Huis niet zullen herwinnen. Mitt Romney doet er dus goed aan kandidaten als Nikkie Haley en Susana Martinez nog eens goed in overweging te nemen als hij zich buigt over een vicepresident.
Adriaan Andringa is hoofdredacteur van de WarRoom.
