Geen zorgen. Tegen Denemarken hebben we gewonnen, de kansenregen en falende afronding die we zagen was van de avond ervoor, toen de spelers een wedstrijdje paal- en latjeschieten deden op een training. En ook tegen Duitsland gewoon gewonnen: wat woensdag op tv was waren beelden uit een heel oude doos van de UEFA.
Ballenjongen
Het is nauwelijks verrassend nieuws: de UEFA censureert beelden van de wedstrijden van het EK. Joachim Löw grapte helemaal niet met een ballenjongen in de tweeëntwintigste minuut van de eerste helft van Nederland-Duitsland, dat gebeurde twintig minuten vóór de wedstrijd. (Ik dacht al: waarom oogt die man zo rustig als hij tegen de vicewereldkampioen speelt – later bleek wel waarom.)
Je vraagt je ineens af of het ingetogen juichen van Mario Gomez wel echt was. Waren het niet gewoon beelden van de warming-up, toen hij een balletje schoot op zijn eigen doelman Manuel Neuer? En die tranen van Sneijder na de wedstrijd, waren die niet van twee jaar terug?
De kus
Andere beelden misten we tijdens de wedstrijden. De kus (op de mond!) van een Kroatisch supporter bij zijn bondscoach Bilic. De scheidsrechter (geblesseerd?) die naar de kant loopt en met de vierde official overlegt. En van Zlatan Ibrahimovic die na de 2-1 van Zweden tegen Engeland recht in het gezicht van de Engelse doelman Joe Hart begint te tieren, kregen we uiteraard geen herhaling te zien. (Nog veel grappiger: iets later gaat de pesterij door en pakt Zlatan bij een corner de bidon van Hart en begint deze doodleuk leeg te lurken – stil verzet.)
Hooge Heeren
De UEFA is het equivalent van De Hooge Heeren in Den Haag: nooit vertrouwen. Het liefst houdt het Europese voetbalorgaan het publiek dom en naïef. Streakers die het veld oprennen, een scheidsrechterlijke dwaling, Europarlementariërs die de schending van de mensenrechten in Oekraïne aankaarten, wij hoeven het niet te zien. Voetbal is fijn en lief. Alles onder controle. Loop maar door mensen.
De voetballers zelf worden nu en dan ook behandeld als een paar domme debielen. Gewoon een balletje, elf tegen elf en trappen maar. Is er een speler die zegt racisme niet te zullen accepteren en als statement bij oerwoudgeluiden het veld te zullen verlaten, wordt hij door de UEFA teruggefloten. Bij het verlaten van het veld zal een gele kaart worden uitgeschreven, zei voorzitter Michel Platini.
Huiskamers
Nog een nadeel van de huidige uitzendingen van voetbalwedstrijden zijn de shots van het publiek. Nooit meer zie je een supporter zich gruwelijk ergeren, scheldend en tierend armbewegingen maken, of huilen zonder te kunnen stoppen. Iedere supporter ziet via de grote schermen in het stadion namelijk dat hij in miljoenen huiskamers in Europa op tv komt. Het wijzen naar de schermen en gezwaai naar het thuisfront zal een natuurlijke reactie zijn, maar iedere vorm van authenticiteit verdwijnt. Je land krijgt net de 2-0 te verduren en je ziet je medesupporters vrolijk in de camera zwaaien. Mam, ben op tv! Weg emotie.
Kereltje
Is er een keer gewoon een kereltje dat juicht voor een doelpunt, dan wordt dit omarmd en in praatprogramma’s nog eens geanalyseerd. Het zijn ook prachtige beelden. Des te pijnlijker dat je je moet afvragen of hij wel juichte voor de onwaarschijnlijke overwinning van zijn land, of dat het de gewoon de wave was die tijdens een blessurebehandeling door het stadion rolde.
