De Socialistische Partij is uit op de macht, zoekt regeringsverantwoordelijkheid. Vorige week en gisteren liet de partij echter zien daar nog niet klaar voor te zijn. Eerst een ongelukkige ontmoeting met de Boliviaanse president en homofoob Evo Morales, vervolgens een stuntje in het parlement dat grandioos in de soep liep. Het debat over de verhoging van het eigen risico liep gisteren uit op een deceptie.
De PVV maakt school. Verraste Geert Wilders eerst zijn collega’s met een kort geding tegen de staat, hoofdelijke stemmingen en het bijeenroepen van de Staten-Generaal, de SP heeft nu ook door dat de regels van het parlement zijn in te zetten als politiek instrument. Ze vroeg acht uur spreektijd aan. De PVV kon niet achterblijven en vroeg nog eens zeven uur spreektijd aan. De SP maakte nog geen vijf uur van de spreektijd vol, de PVV had voldoende aan drie uur en twintig minuten.
Salonpopulisten maken filiblunder
De pogingen van beide populistische partijen om de verhoging van het eigen risico te ‘filibusteren’ strandden. Dit kwam mede door een ingreep van Kamervoorzitter Gerdi Verbeet, door de vergadering op maandag te plannen bleef de reguliere Kamer-agenda buiten schot. Minister van Volksgezondheid Edith Schippers (VVD) zal vandaag de vragen die leven bij het plan beantwoorden. De wil van de Kunduz-coalitie is inmiddels wet, in dat opzicht zal er weinig verrassends gebeuren. Rutte I als uitvoerende instantie van de Kunduz Coalitie, wie had dat gedacht. Enfin, “filiblunder,” twitterde een D66-voorlichter. Om daar aan toe te voegen: “Salonpopulisten.”
Het is opmerkelijk dat de SP nu teruggrijpt op deze activistische opstelling, al enige tijd probeert Emile Roemer het land duidelijk te maken dat hij de regering in wil en zelfs bereid is premier te worden. Samenwerking met de VVD sluit hij niet uit. Dat botst met de filiblunder – overigens volstrekt conform het Regelement van Orde – van gisteren. Maar: een doelbewuste poging om het parlement lam te leggen heeft weinig van doen met verantwoordelijkheid willen nemen. Het leven was vroeger eenvoudiger, toen een Kamermeerderheid nog gewoon een Kamermeerderheid was.
Roemer, Chavez, Castro en Ahmadinejad
Zorgelijker was de ontmoeting vorige week maandag tussen de Boliviaanse homofobe Boliviaanse president Evo Morales en Emile Roemer, op het kiekje is te zien hoe Roemer de hand van Morales tussen beide knuisten drukt. De SP-leider hangt nu vermoedelijk aan de egowall van Morales. Waar ook de foto’s van Morales hangen met de gestoorde dictator Hugo Chavez, dictator in ruste Fidel Castro en de Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad. Voorwaar, een mooi gezelschap. In Morales’ werkkamer hangt ook een enorm schilderij van Che Guevera, ook wel bekend als de Slager van La Cabaña. Guevara liet tijdens de revolutie in 1959 in vijf maanden tijd honderden Cubanen executeren in het fortaleza. Heeft de SP zich eindelijk van het Maoistisch-Leninistisch imago weten te bevrijden, gaat de partij zich associëren met communistische Zuid-Amerikaanse ‘vrijheidstrijders’ die onder meer problemen hebben met homoseksualiteit.
Diederik Samsom heeft niets te klagen.
