VI Oranje verpulvert voor even groot voetbaltaboe

29-06-2012 21:00

De kijkcijfers van Gijpie, Wilfred en Johan bevinden zich in een opwaartse spiraal. Voorheen was het programma VI TV een wekelijks succes, nu weet de EK-variant zelfs dagelijks meer dan een miljoen huiskamers binnen te dringen. De sociale media staan iedere dag bomvol met enthousiaste reacties van fans die inmiddels verknocht zijn aan de voetbaltalkshow. 

De trompet van Ruud
Ik keek afgelopen week naar VI Oranje. Niet gepland, gewoon toevallig. Studio Sportzomer is leuk en vaak heel informatief, maar de lofzang van Jack over ‘hetzelfde geweldige team van twee jaar geleden op het WK’ en de betweterigheid van Jan van Halst worden me nu toch een beetje voorspelbaar. En dus nam ik de storende commercials op RTL maar even voor lief. Het kon zo een herhaling zijn van een vorige aflevering van het praatprogramma. Wilfred Genee daagt Johan Derksen uit, Gijp maakt grappen over de trompet van Ruud Gullit en mister VI himself bromt z’n snor nóg groter dan dat ‘ie al is. Niet verrassend, maar daarom niet minder leuk. Het blijft een soort avondje in de plaatselijke voetbalkantine waar serieuze onderwerpen geen rol van betekenis spelen. Daar gaat ‘t ook te allen tijde over seks, vrouwen, voetbal of seks.

Anders dan anders
Maar er viel me iets op die avond, het was anders dan normaal. Een vrouwelijk tintje, iets ongewoons. Er zat een zilver glittershirt op de kruk, een echte diva: Gerard Joling. De gezelligste zuster des vaderlands kreeg opvallend veel spreektijd, ook al ging zijn voetbalverhaal met name over zijn favoriete bezigheid (mandekken) en het lijf van Ronaldo waar iedere vrouw ‘vingerend bij in de lamp hangt’. Authentieke Geer, die met De Toppers trouwens al jarenlang een groot voetbalstadion vol krijgt, gooide er een paar nichterige opmerkingen uit die uitstekend aankwamen bij het aanwezige publiek en de heren aan tafel. Hij voelde zich op z’n gemak, dat zag je, en iedereen hing oprecht aan zijn lippen.

Mandekken
Homoseksualiteit zal nooit volledig integreren in de keiharde wereld van ‘t voetbal, als voetballer weet ik dat dit niet haalbaar is. Toch ben ik blijmoedig met iemand als Gerard: schijt hebben aan het taboe, lekker jezelf blijven en zelfs in een zaal vol testosteron de homograppen over tafel laten vliegen. Als centrale verdediger maak ik me nu al op voor een mooi seizoentje mandekken.