We vinden het tot nu toe een fantastische Tour. Ik spreek in meervoud: ik ken de Tourliefhebber. Hele mooie sprints, niets dan toprenners op het podium, mooi weer, goede sfeer, relatief weinig valpartijen. Zo ziet een Tourliefhebber het graag. Grand Départ in Luik. We zijn al eens slechter begonnen.
Er waren plots de gele helmen. Uitgevoerd volgens de laatste trend, dus zonder gaatjes. Échte bouwhelmen, voor noeste arbeiders. Een noviteit als het collectieve aftellen voor de aftrap tijdens het EK voetbal. Dat hoort bij een Groot Evenement, zo’n Grote Vernieuwing. Maar voor een wielerliefhebber is dat toch altijd even schrikken.
Wij, toegewijde Tourkijkers, houden ’t liefst alles bij het oude. Op de dag dat de Tour finisht op de Champs-Élysées maken we een vouwtje op deze laatste bladzijde alvorens we het Rondeboek voor één jaar minus drie weken weer dichtslaan. En dan lezen we verder waar we gebleven waren. Het liefst hadden we de shirts van Kelme plots weer aan de start van de proloog in Luik gezien. En we dromen er van dat er opeens een renner voor het combinatieklassement op het podium wordt geroepen. Die krijgt dan dezelfde lapjestrui die Steven Rooks zo goed stond.
De gedachte achter de komst van de gele helmen is dat de renners die met hun team het ploegenklassement aanvoeren nu makkelijker te herkennen zijn door de kijkers thuis. En dat is zo. Al maakt het de kijker thuis doorgaans weinig uit wie het ploegenklassement aanvoert.
Trouwens, zo nieuw is het niet, zo wist Jos van Nierop al snel te melden. In de jaren zeventig werd er al met gele petjes gereden. Eigenlijk heel traditioneel dus, die gele helmen. En traditie, daar lust een wielerliefhebber wel pap van. En toch, niet iedereen zal er blij mee zijn. Naar verluidt heeft de marketingdirecteur van Lampre Italia direct de ploegleiders verwittigd toen hij het gele-helmen-plan vernam: “Zorg alsjeblieft dat je niet dat ploegenklassement aanvoert, capiche?”
Voor wie niet dagelijks wielrennen kijkt: het Italiaanse Lampre-team gaat gekleed in een smaakvolle combinatie van paars met roze. Wees gerust, de kans dat Lampre het ploegenklassement tijdens de Tour leidt is zo groot als de kans dat Kenny van Hummel de groene trui naar Parijs brengt.
Bleef het bij de herintroductie van de gele helmen? Ja,eigenlijk bleef verder alles bij het oude. Er werd zelfs een renner door ‘n auto van de Tourorganisatie het ziekenhuis in gereden. Alles geheel volgens traditie. Nooit aan tornen!
En dus haalden de wielerliefhebbers weer opgelucht adem. De hartslag kwam nog verder tot rust tijdens de eerste uren van etappe één door de Ardennen. Daar werd de kopgroep even opgehouden door een passerende trein. Een trein, zegt u? In het belangrijkste wielerevenement ter wereld? Een trein. De liveticker van Letour.fr meldde er niet bij om welke trein het ging. De stoptrein van Verviers naar Liège Guillemins? Of misschien wel een goederentrein met tachtig wagons vol staalrollen, zoals in Parijs-Roubaix – na de Tour de belangrijkste koers – nog wel eens wil gebeuren.
Zes renners rijden de longen uit hun lijf in het eerste uur koers om een voorsprong op te bouwen van twee minuten, en raken die dan weer grotendeels kwijt door een verplichte stop achter de spoorbomen. Topsport. In het voetbal woedt een oorlog om een camera op de doellijn. En in de grootste koers van het jaar doet een trein, net als 100 jaar geleden, de kopgroep halt houden.
Tot groot genoegen van de kijkers thuis. Wij zien het allemaal graag zo. Ondanks de foeilelijke helmen.
