Ha die Mies!
Ik hou van Maarten en Herbert. Jij weet dat en bent desondanks nog steeds met me bevriend. Dat waardeer ik zeer, dat weet je. Ik hou ervan dat Herbert me uitlegt dat het cijfer 59 bij de plaatsaanduiding Lille op het scherm staat voor het departement waar we ons bevinden. En dat je dus ‘kaart nummer 59 er bij moet pakken’ vandaag. Ik doe dat niet, want mijn wegenkaarten liggen waar ze horen, in de auto. En die staat niet voor de deur. Maar toch vind ik het fijn. De gedachte dat er misschien één kijker vanmiddag naar het dashboardkastje is gelopen en tussen de parkeerkaartjes en lege snoeppapiertjes de kaart van Nord-Pas-de-Calais heeft gezocht en gevonden ontroert me.
Ook hou ik van Maarten Ducrot, die gisteren een heel verhaal hield over dokters in het peloton die meer moeten zijn zoals dokters bij het boksen. Ze moeten op tijd ingrijpen. Niemand sprak Ducrot tegen of deed überhaupt mee aan zijn betoog. Ik hou er nog meer van dat hij vandaag hetzelfde verhaal weer begon door te refereren aan ‘de discussie die we er gisteren over hadden’. Ik heb ook altijd discussies met mezelf, ik begrijp Maarten.
Ik kijk de Vlaamse Klassiekers op Sporza en geniet van het jargon en de koerspoëzie, maar stiekem kan niemand tippen aan Herbert Dijkstra: ‘Het wegdek is nat, dat betekent dat het regent.’ Herbert stelt me gerust door me vertellen wat ik zelf ook wel kan zien. Heerlijk gebabbel bij het ontspannende gekabbel in aanloop naar de finale.
En wat voor een finale. Elke Tour kent zijn nieuwe helden, dit keer lijkt het een Slowaak te zijn. Peter Sagan. Ongelooflijk.
Leve de Tour!
P.
Hola Poncke!
Wat een chaos in de finale. En belachelijk veel materiaalpech. Maar, wederom een prachtige overwinning van de kleine reus Sagan. Ik vind het jammer dat we het eerste halfuurtje van de etappe nooit zien bij dit soort ritten. Er is wel altijd een ultra korte samenvatting van de startopstelling, de truien, het departvlaggetje en de eerste 500 meter koers, maar dan houdt het op. Er werd vandaag direct aangevallen vanaf de start maar we zagen niet hoe de vluchtersgroep tot stand kwam. Suf! Want tegen de tijd dat de live uitzending begon, was de situatie stabiel. En dat is altijd zo. Een gemiste kans.
Het gedoe en gehannes om met de ‘juiste ontsnapping’ mee te zijn, is leuk om te zien. Wie mogen wel, en wie mogen niet weg van het peloton? Wie mist de boot, welke ploeg verpest een vluchtpoging en waarom? Dat wil ik graag weten. Ik wil beelden zien vanaf de start tot en met de juiste ontsnapping waarbij het vluchtergroepje definitief een voorsprong krijgt en de ploeg van de gele trui op kop van het peloton gaat controleren. En daarna schakelen we pas over naar de live beelden. Oui? Prudhomme, doe daar wat aan!
Mooie actie van Cavendish bij de tussensprint: Van Hummel snijdt hem in de aanloop af, Cav moet inhouden en komt op achterstand in het wiel van Sagan. Van Hummel ligt op kop en sprint zich het snot voor de ogen. Cav plaatst perfect op tijd schijnbaar achteloos zijn weergaloze versnelling, rijdt Sagan voorbij en haalt Van Hummel vlak voor de streep van de tussensprint in.
Scheldend!
Van Hummel kon niet eens meer fluisteren maar The Cav verslaat hem niet alleen eenvoudig, hij scheldt hem in volle sprint ook nog even verrot. De wereldkampioen is van uitzonderlijke topklasse deze eerste dagen van de Tour.
Enne, Herbert D-wegDijkstra… euhh: ‘Kijk Maarten, zag je dat?! Daar staat een koe!’ Ja Herbert, daar staat een koe. Daarom kijk ik naar de Belgen. Want zij bespreken hoe de koe ter plaatse bereid wordt, waar je die koe kunt eten en welke lokale wijn men erbij schenkt langs de D-weg van Herbert.
Morgen 214,5 kilometer fietsen naar Rouen, voornamelijk langs de kust. ‘Kijk Maarten, zag je dat?! Een zee!’
Hup!
M
@MiesjeB en @Ponckster die irl Monique Huijdink en Anne Spapens-Hamminga heten, kijken elke dag naar de Tour en tikken ondertussen aan hun Tourboek dat verschijnt in het voorjaar van 2013 bij uitgeverij Nieuw Amsterdam. Zie ook www.100stetourdefrance.nl.
