Voor de fans van Amy is dit boek waarschijnlijk een must have. Maar voor degene die gewoon nieuwsgierig zijn naar het leven van Amy, niet persé. De titel van het boek had beter MITCH, de vader van Amy kunnen heten aangezien de lezer veel meer te weten komt over zijn rol in het leven van Amy dan Amy’s leven zelf. Uiteraard heeft Mitch, als haar vader, een belangrijke rol gespeeld in haar leven. Hetgeen zijn verhaal echter doet vermoeden is, dat hij zo ongeveer de enige stabiele factor is geweest in haar leven. De rol van haar moeder blijft buiten beschouwing, evenals die van haar broer en andere familieleden. Ze worden met naam genoemd, maar uiteindelijk blijkt dad, zoals hij zichzelf telkens noemt, de reddende engel die zijn complete leven aan haar heeft gewijd. Dat leven heeft niet veel introductie nodig…
Wie door dit alles heen weet te prikken leest het indrukwekkende verhaal van een meisje dat er een bizarre levensstijl op nahield. Natuurlijk is het verhaal ook tragisch en kun je het verdriet ook goed proeven in het verhaal van haar vader.
Het eerste deel van het boek, over haar kindertijd, is vooral vermakelijk. Amy blijkt altijd al een moeilijk kind te zijn geweest, dat maar niet kon aarden in de ‘normale’ maatschappij. Ze haalde nare grappen uit en hield er rare gewoontes op na. Ze had een hekel aan leren en dus wisselde ze vaak van school, zoals ze later in haar leven vaak van verslaving wisselde.
In de 260 pagina’s krijgt de lezer een samenvatting van haar vaders dagboek waarin hij keer op keer vertelt dat ze worstelde met verslavingen en haar constante leugens dat ze haar leven zou beteren. Dit maakt het tweede gedeelte, vanaf het uitbrengen van haar eerste album, dan ook tamelijk langdradig. Waar je tijdens de eerste hoofdstukken bijna de hoop zou krijgen dat haar dood niet echt is en dat ze stiekem toch nog leeft, vraag je je in het tweede gedeelte af hoe lang ze nog te leven heeft. Niet omdat je haar gunt te sterven, maar wel omdat dit gedeelte gewoon te lang gerekt wordt.
Daarnaast lijkt dit boek een sneer naar verschillende mensen. Onder andere Blake, Amy’s ex, krijgt er zwaar van langs. Evenals Blakes ouders en jawel, zelfs soms ook de fans. Mitch beschrijft meerdere malen zijn strijd met de media en de strijd die hij voerde met Blake en zijn familie via de media. Dit boek lijkt soms dan ook het bekende ‘laatste woord’ te zijn waarmee hij hen nog eenmaal wil pakken.
Hoewel Amy’s leven vaak een open boek was toen ze nog leefde is dit boek wel vernieuwend. Mitch laat vooral zien dat de media er vaak naast zat en haar leven er anders uit heeft gezien dan de media deed vermoeden. Uiteraard was het niet alleen maar rozengeur en maneschijn, maar het was ook niet zo zwart als de roddelpers deed vermoeden. Het boek leest snel en makkelijk weg en een mooie bijkomstigheid is dat de opbrengsten van dit boek naar de Amy Winehouse Foundation gaan, een goed doel dat zich ontfermt over jonge mensen met grote moeilijkheden in hun leven.
