De eerste aflevering van het seizoen met een nieuwe presentator kabbelde vooral rustig voort en de gast miste urgentie. “Die ruis is mooi. Die analoge ruis.”
In mijn jongensschatkist ligt naast een mooie glimmende steen en een IJzeren Kruis een button van Doe Maar. Het combo ging uiteen in 1984 dus ik was maximaal acht jaar oud toen ik het ding in bezit kreeg. Maar Henny Vrienten was vroeger heel groot, anders had ik die button niet bewaard. Nu is het een oude man. De wangen zijn gaan hangen, de ogen liggen dieper in hun kassen. De eerste levervlekken op de hand waren duidelijk zichtbaar. En zijn dat Vrienten’s echte tanden of is het een kunstgebit? Niemand ontkomt aan de tand des tijds, zoveel is duidelijk.
” Eigenlijk was de relevantie van Vrienten onduidelijk, waarom was nou juist hij Zomergast? “
Onduidelijk is wat Vrienten precies doet. Hij componeert filmmuziek, maar voor welke films bleef in het midden. Eigenlijk was de relevantie van Vrienten onduidelijk, waarom was nou juist hij Zomergast? Omdat hij dertig jaar geleden in dat bandje – “We waren niet de Beatles” – zong? Later kwam de aap uit de mouw: Doe Maar doet dit najaar een reünieoptreden. Verder ontbrak de urgentie.
Een Belg die niet weet wie Menno ter Braak is
Dat had ook te maken met de presentator. Het is diep tragisch dat één van de iconen van de vaderlandse televisie nu gepresenteerd wordt door een Vlaming. In 1830 nam de Belg afscheid van het koninkrijk. Ondertussen bezitten of leiden ze inmiddels onze beste kranten. En nu ook Zomergasten. Trieste conclusie is dat het Nederland schijnbaar ontbreekt aan presentatietalent. En nu presenteert Jan Leyers, een Belg die niet weet wie Menno ter Braak is. Of Antonio Carlos Jobim. Voorganger Jelle Brandt Corstius kwam er tenminste eerlijk voor uit dat hij no clue had. Leyers gaat echter door naar het volgende onderwerp wanneer hij het niet snapt.
” Maar het is wel vernieuwend. Een presentator die werkelijk niets toevoegt aan een programma. “
Wat erg jammer is. Zo zullen we nooit weten wat Vrienten bedoelde met “Die ruis is mooi. Die analoge ruis,” na het fragment van de nachtmerrieachtige scène met Romy Schneider. Maar het is wel vernieuwend. Een presentator die werkelijk niets toevoegt aan een programma. Toch ontstond er even – het was al enkele minuten voor elf – een echt gesprek tussen Vrienten en de presentator. Vrienten, die gek is op boeken, mag graag struinen over het Waterlooplein. Leyers besloot voor het eerst door te vragen en zo kwamen we er achter dat Conny Palmen veel van de boeken van haar overleden echtgenoot Hans van Mierlo op het plein bij een uitdrager had gedumpt.
Was dit alles? Neen, alleraardigst was de tweet van regisseur Erik Lieshout die een film over Chet Baker had gemaakt en waarvan een fragment werd vertoond. “Ik kan melden dat Chet vlak voor de opnamen van mijn filmpje een shot heroïne had genomen, gespoten in zijn oog.”
Kijk, dat is nou écht een tweede scherm. Heroïne. In z’n oogbol, godverdomme!
