Het was een korte politieke carrière bij Voor Nederland (VNL) voor David Pinto. Gisteren blogde hij op ThePostOnline dat VNL niets meer is dan “PVV-afval en een maffiamaatje”. Het is niet de eerste keer dat rechtse partijen op deze manier door oud-leden worden aangevallen. Eerder hadden vrijwel alle nieuwe partijen op rechts er last van. De kwestie rond Pinto geeft inzicht in waarom het mis gaat: deze partijen trekken ijdele opportunisten en volstrekte idioten aan. Zoals Pinto. Laten we kijken naar de verwijten die Pinto maakt aan het adres van VNL en lijsttrekker Bram Moszkowicz. We komen dan vijf belachelijke kwesties tegen.
David Pinto heeft na enkele voorvallen met het bestuur van VNL “diepgaand onderzoek” gedaan. Hij kwam er toen achter dat VNL bestaat uit “PVV-afval”. De vraag is op welke planeet Pinto leefde toen hij zich een maand eerder publiekelijk tot VNL bekeerde. We treffen bij VNL in belangrijke posities alleen oud-PVV’ers aan: Van Klaveren, Driessen, Stassen en twee medewerkers. Wil Pinto serieus beweren dat hij een maand nodig heeft om dit te zien?
De oud-PVV’ers worden slechts gemotiveerd door negativisme, meldt Pinto. Zij willen wraak nemen op de PVV. Als je je zoals Pinto zo prominent uitgeeft als hoogleraar, past het om daar citaten bij te leveren. VNL is het op meerdere punten niet eens met de PVV en dat was voor bijvoorbeeld Van Klaveren de reden bij de PVV op te stappen. Nooit waren hij en anderen bij VNL te betrappen op persoonlijke aanvallen richting Wilders of andere PVV’ers. Wel is het logisch dat VNL liever zelf zetels krijgt dan de PVV.
Pinto kwam er tijdens zijn “diepgaande onderzoek” achter dat Bram Moszkowicz niet deugt. Nu mag Pinto dat vinden en misschien zijn velen het met hem eens. Maar het zou Pinto sieren als hij zou vertellen welke nieuwe informatie hij over Moszkowicz opdeed. De afgelopen maand werd immers niets nieuws over Moszkowicz bekend wat niet allang bekend was. Pinto heeft zich dus pas in zijn lijsttrekker verdiept nadat hij toetrad, niet ervoor.
Pinto had ook onaangename interacties met het bestuur. Voor interviews zou eerst toestemming nodig zijn. Ook hier bleek Pinto niet te hebben nagedacht hoe nieuwe partijen werken. Deze zijn rond een sterke leider geformeerd. Het belangrijkste probleem van VNL was dat die leider er aanvankelijk niet was. De leider moet bij VNL – net als bij partijen als PVV, Trots, DPK en LPF – de kar trekken en is bepalend voor de koers. Het is zoals actieve PVV’ers zeggen: als je dat niet accepteert moet je niet meedoen. Dat had Pinto ook kunnen weten.
ThePostOnline had gisteren inzage in de mailwisseling tussen Pinto en het VNL-bestuur. Daaruit blijkt dat Pinto alleen de tweede plek wilde of een duo-lijsttrekkerschap met Moszkowicz. Het bestuur van VNL sprak echter af dat er vooraf geen plaatsen zouden worden toebedeeld, behalve voor de lijsttrekker. Pinto stemde daar aanvankelijk ook mee in, maar kwam daar twee weken later op terug. Het ging Pinto niet om VNL maar om zijn eigen zichtbaarheid.
Pinto is boos dat hij op deze manier een slechte naam krijgt. Maar dat doet hij zelf: VNL had bekende gezichten nodig en Pinto wilde maar wat graag. Hij vond de kans zo mooi dat hij niet keek wat VNL voor club was, wie er actief waren en wie er als lijsttrekker was benoemd. Toen Pinto een “gewoon lid” bleek te zijn die de koers niet bepaalde en niet gegarandeerd verkiesbaar zou zijn, haakte hij af. Toen had hij opeens wel problemen met hoe het ging.
Zo gaat dat dus bij nieuwe partijen: ijdele opportunisten en andere idioten melden zich aan en als ze hun zin niet krijgen proberen ze hun voormalige partij zoveel mogelijk te beschadigen. Zo krijgen die opportunisten en idioten een even slechte naam als de partijen die ze achterlaten.
VNL: We wensen hem het allerbeste toe’
In de maand juli organiseert ThePostOnline een crowdfunding-actie: stuur Chris Aalberts vanaf september naar Brussel om twee keer per week verslag te doen van Europese politiek. Je kunt ook bijdragen aan deze actie. Lees hier meer.
