“De analyse van Joop.nl was al even vlijmscherp bedoeld. Daar heette het dat ‘blanke journalisten’ niets liever doen dan ‘bij negatieve berichten’ de etnische afkomst vermelden. Waarom wist de (anonieme) scribent ook: zulks dient om bij blanke lezers het ‘wij-zijn-niet-zogevoel’ te versterken en ‘hun vooroordelen’ te voeden. Altijd fijn, nietwaar, dat ze bij Joop.nl doorzien wat wij met z’n honderdduizenden niet doorzien.”
Volkskrant-columniste Elma Drayer las hoe de Volkskrant-ombudsvrouw de nieuwe politieke correctheid bejubelt en las vervolgens ook nog even wat de beslist anoniemen op de VARA-ledensite daar van vinden. Inderdaad, altijd fijn.
“De Eerste Wereldoorlog was de ‘Geburtsstunde’ van de euro. De gedachte echter dat animositeiten uit het verleden niet meer kunnen opduiken in een geglobaliseerde wereld is naïef. Ik zeg: had Duitsland de Eerste Wereldoorlog maar gewonnen, dan was ons veel ellende bespaard gebleven. En hadden we allicht ook nog het Oostenrijks-Hongaarse keizerrijk gehad, wat het hart van iedere Europese romanticus sneller zou moeten doen kloppen.”
Geen situatie is zo onoverzichtelijk dat Arnon Grunberg haar niet nog verwarrender kan opschrijven. Onnavolgbaar constateert Grunberg dat de euro besloten lag in de Eerste Wereldoorlog, om vervolgens te concluderen dat een Duitse overwinning geinig was geweest. Wat dat over de euro zegt, is volgens filologen tot op heden onopgehelderd. Arnon Grunberg is een intellectueel.
Kanker.
“Een echt gezamenlijk en democratisch politiek-economisch bestuur kan problemen aanpakken voordat ze zo groot zijn dat er noodleningen met nauwelijks uitvoerbare hervormingen en bezuinigingen aan te pas komen. Maar hoe verdedig je verdere stappen in Europese integratie na afgelopen weekend? De keuze is echter duidelijk: blijven doormodderen is je neerleggen bij de harde economische wetten. De alternatieven zijn een sprong naar een echt Europees economisch bestuur met goede democratische controle of een ontmanteling van de euro. Mijn hart blijft inzetten op het eerste, maar mijn hoofd zegt dat deze generatie aan Europese leiders het draagvlak daarvoor zo ver heeft uitgehold dat straks alleen nog de tweede optie overblijft. Dat is de meest trieste conclusie van dit weekend.”
Erkend eurofiel en GroenLinks-Europarlementariër ziet de euro niet meer zitten. Dat mag inderdaad in de krant.
“Die boskabouter-mentaliteit zie je bijvoorbeeld bij de Volkskrant, waar het de ombudskabouter heeft behaagd om eens krachtig stelling te nemen tegen overdoses realiteit die het verbaasd boskabouteren danig in de weg staan. In plaats van mensen allochtoon te noemen of Turk, Marokkaan, of sowieso benoemen uit welk kabouterbos ze dan ook vandaan mogen komen, dat mag gewoon niet meer. Krijg je tegenstellingen van en daarom had de ombudskabouter een hele lieve boskabouter-term bedacht: de Streepjesnederlander. Echt waar? Echt waar.”
Ook Annabel Nanninga las de policor beleidscolumn van de Volkskrant Ombudsvrouw. En schreef daar dan weer wat over op Jalta.
