15 augustus was in België zowaar een volksfeest. Vlaamse en Waalse twisten werden teniet gedaan door een fris combinerend Belgisch elftal dat na jaren van voetballende armoe grote broer Nederland overtuigend op de knieën dwong. De Belgen vierden de oefenoverwinning als ware de Wereldcup veroverd en juist dat ontlokte Nederlandse criticasters als René van der Gijp de opmerking dat het niks wordt met de Belgen. Te bescheiden.
Dat vind ik raar. Vandaag werd bekend dat Moussa Dembéle de overstap maakt van Fulham naar Tottenham. Bij Willem II en AZ werd de aanvallende middenvelder/spits al geroemd, maar was men soms nog kritisch op zijn houding. In Engeland heeft de Belg zich opgewerkt tot steunpilaar bij Fulham en was het een kwestie van tijd tot een grote club zich zou aandienen. Daarmee is Dembéle exemplarisch voor een hele generatie Belgische voetballers, die klaar is om successen te behalen.
Onderuit tegen Kazachstan
Kijk maar na, de harde kern van de Belgische selectie voetbalt momenteel in de Engelse, Portugese, Duitse top en varieert in leeftijd van 19 tot 27 jaar, uitzonderingen als Timmy Simons en Daniel van Buyten niet meegerekend. Als over twee jaar het WK in Brazilië gespeeld wordt, kan gesteld worden dat het team in de bloei van haar voetballeven verkeerd. Met toppers als Eden Hazard, Marouane Fellaini, Romelu Lukaku, Jan Vertonghen, Vincent Kompany én Moussa Dembéle staat er een selectie die in niets onder doet voor het materiaal waar Nederland in Zuid-Afrika de finale mee haalde.
Toch ging het de afgelopen jaren altijd mis. Vele trainers kwamen, en vertrokken om uiteenlopende reden even snel weer. Wedstrijden in Kazachstan, Azerbeidzjan, Estland en Armenië, in alle uithoeken werd op even knullige wijze tegen puntenverlies aangelopen. Juist in de wedstrijden tegen de laagvliegers wordt een kwalificatietoernooi vaak overleefd. Wil België er over twee jaar eindelijk weer eens bij zijn, dan moeten ook dat soort wedstrijden professioneel over de streep getrokken worden.
In tegenstelling tot de kritiek van Van der Gijp, kan je de volksvreugde om de ‘historische’ overwinning op Nederland met een echt positieve bril ook uitleggen als de harmonie die eindelijk is ontstaan in een elftal dat de voorgaande jaren net iets te vaak uiteen viel in de talentwist die de Belgen zowel op het voetbalveld als in de politieke arena stuurloos maakte. België wordt inmiddels weer geregeerd, laat dat voor het Belgische voetbalelftal ook een aanmoediging zijn nu echt te gaan regeren.
Clijsters als voorbeeld
Gister besloot de Belgische tennisvedette Kim Clijsters ten tweede male haar carrière na in de tweede ronde van de US Open te zijn uitgeschakeld. In het eerste decennium van de 21e eeuw was de Vlaamse één van de meest dominante topspelers in het vrouwentennis. Misschien wel haar belangrijkste tegenstrever? Justine Henin, een Waalse. Na jaren van grote rivaliteit, kwamen de twee er deze zomer bijna toe in Londen zij aan zij een Olympisch tennisduo te vormen. Bijna.
Ik hoop dat Vincent Kompany en Eden Hazard elkaar wel gaan vinden
