Het vrije woord is een van de belangrijkste verworvenheden in onze samenleving. Men moet kunnen zeggen wat men denkt en niet bang zijn om opgesloten of vermoord te worden voor die uiting. Dit is niet alleen belangrijk voor de personen die hun mening delen, het is belangrijk voor de samenleving in zijn geheel. Kritiek valt de status quo aan, het zorgt voor verandering en verbetering. De vrijheid van meningsuiting is een goed middel om een open democratie te laten slagen en de samenleving vooruit te helpen. Juist bij controversiële onderwerpen zoals religie is het goed dat dit recht gewaarborgd en beschermd wordt.
Het vrije woord wordt vaak ingezet om het heilige woord te bestrijden. Daar is niks mis mee, sterker nog dat is een goede zaak. Het probleem is dat het vrije woord zelf een heilig woord is geworden. Het is een religie met Pim en Theo als beschermengelen. Hiermee is de vrijheid van meningsuiting geen middel meer, maar een heilig doel. We moeten zeggen wat we vinden ongeacht de consequenties. Natuurlijk willen we vrienden worden met onze buurman, maar het is belangrijker om te zeggen dat zijn vrouw toch wel erg dik is geworden tijdens de all-in vakantie op Antalya. Dat is ons recht en het is onze plicht ons recht uit te oefenen.
Zodra er wordt geopperd dat het soms beter is om je mening voor je te houden ben je in het gunstigste geval een politiek correcte wereldvreemde regent, in het ergste geval een terrorist of fascist, afhankelijk van je geboorteland.
Iedereen die een relatie of een baan heeft of op enige andere manier in contact staat met andere mensen weet dat je soms beter je mening kan inslikken. Zo is elke tekening van je dochter prachtig, ben je heel blij met het cadeau van je demente opa en heeft je buurvrouw in plaats van een dikke buik een mooi kleurtje gekregen op vakantie.
Dat iedereen stiekem zondigt neemt niet weg dat kritiek op het vrije woord nog steeds taboe is. Dan zwicht je voor de druk van de Islam en ben je een lafaard of verraad je onze heilige zwaarbevochten rechte. Nuance en kritiek op het vrije woord zijn verboden en daarmee zijn de apostelen van het vrije woord verworden tot de fundamentalisten die zij trachten te bestrijden.
