Gelukkig gaat het heel erg goed met Nederland, waardoor de hardwerkende Nederlander zich met belangrijke zaken kan bezighouden. Zoals de kwaliteit van de voetbalverslaggeving. Jeroen Greuter is dit jaar een belangrijk onderwerp van kritiek. Zijn optreden bij Brazilië-Ivoorkust werd afgekraakt. Hij zou te veel voor Brazilië zijn en dat laten blijken in zijn commentaar. Hij zou overtredingen verkeerd beoordelen en handsballen niet zien. Dat is allemaal niet erg. De gemiddelde voetbalfan weet niets van de spelregels en krijgt 25 camerahoeken, een commentator roept wat in een split second. Wat wel kwalijk was, was zijn commentaar bij Nederland-Japan. Een nationaal volksfeest probeerde hij vakkundig kapot te praten.
De eerste helft van het Nederlands elftal was niet best. Te langzaam, slechts één schot op doel. Maar Jeroen Grueter oordeelde alsof Oranje met 4-0 achter stond tegen de Comoren. Alleen maar negatief. “Geen beleving, ze gaan er niet voor”, dat soort kreten. Dan doe je geen recht aan de voetballers en geen recht aan de tegenstander. Die voetballers werkten keihard, maar zo’n sportcommentator doet net alsof er geen tegenstanders zijn. De Japanse nummer 4, Túlio Tanaka, was een van de beste spelers die op dit toernooi in actie is geweest. De Japanners stonden sowieso met z’n 10-en te verdedigen. Daar is nauwelijks doorheen te komen. Zeker niet als Robin van Persie nonstop met kleine overtredingen uit de wedstrijd werd gehaald. Dat Jeroen Grueter geen oog had voor het knappe verdedigende spel van de Japanners valt ‘m te verwijten.
Een voetbalcommentator moet een beetje objectief zijn. Hij vergeet echter dat het geen serieuze journalistiek is, maar sportjournalistiek. Er is dus niets mis mee de prestatie van het Nederland elftal met een postieve blik te bekijken. Jeroen Grueter hoeft heus niet op z’n Jack van Gelders te gaan juichen bij alles wat de Nederlanders doen. Oog hebben voor de tactische realiteit op het veld kan echter geen kwaad. Daarmee geef je de mensen thuis een beter gevoel over de wedstrijd en becommentarieer je een voetbalploeg op een eerlijke manier. Maar misschien is het oog niet eens Jeroen Grueter te verwijten. Al jarenlang leven we in Nederland onder het juk van de dictatuur van het aanvallend voetbal. Sinds het Nederland Elftal in 1974 geen wereldkampioen werd, is lelijk voetballen slecht en moeten Oranje dat anders doen. Als je, zoals iedereen, met die instelling bent opgegroeid, kun je nooit positief zijn als Nederland geen 33 kansen creëert. Jeroen Greuter moet gewoon afrekenen met de Hollandse school. Ploegen prijzen die afbraakvoetbal spelen, juichen als een bal de tribune wordt ingeschopt en spreken over een makkelijke overwinning als je met 1-0 wint van Japan zonder een kans weg te geven. Dan wordt ie de held van de Nederlandse huiskamers.
