Martin Sommer schreef in De Volkskrant dat paarsplus nu onnodig is, omdat er geen ‘ethische kwesties’ zijn die opgelost moeten worden. Dat was wel het geval in 1994, bij het maken van Paars 1. Dat ben ik niet met hem eens. Het is wederom wenselijk het CDA een tijdje aan de zijkant te zetten om een seculiere agenda mogelijk te maken.
1) Vrijheid van Meningsuiting
Die is bij het CDA veel minder veilig. Diverse CDA’ers wilden het filmpje van Geert Wilders verbieden. Dat is censuur vooraf. Maar ook in de zaak van Gregorius Nekschot zag het CDA er niet goed uit. Maar buiten die ‘incidenten’ is het belangrijk om de vrijheid van godsdienst onder de vrijheid van meningsuiting te schuiven. Geloof is namelijk een mening. En die mening mag je vrij uiten. De overheid heeft daar niets mee te maken. Nu worden gelovigen nog extra beschermd. Ook hun God mocht je tot voor kort niet straffeloos beledigen (verbod op de godslastering). Ernst Hirsch Ballin en Piet Hein Donner wilden dit geloofsartikel zelfs uitbreiden en reanimeren.
2) Vrijheid van onderwijs
Het CDA hecht erg aan artikel 23. Dit artikel moet echter nodig hervormd worden. Onderwijs heeft niets met religie te maken. Op dit moment mogen scholen, die een religieuze basis hebben, leerlingen weigeren. Affaires met de As-Siddiqueschool in Amsterdam maken veel duidelijk. Deze school was een broeinest van fundamentalisme en de integratie werd tegenwerkt. Ook kon men ongehinderd strenge kledingeisen stellen. Maar natuurlijk zijn er ook problemen op scholen die op Bijbelse gronden zijn opgericht. Ook daar wordt homoseksualiteit als ziekte gezien. Op school moet je van alles over de diverse geloven leren. Maar wel objectief.
3) Medisch/Ethische dossiers
Stamcelonderzoek. Euthanasie. Abortus. Kabinetten Paars 1 en 2 hebben op deze terreinen goede zaken gedaan. Maar sindsdien stond er weer het één en ander ter discussie. Met name de Christenunie morrelde aan die deur. Maar ook bij het CDA zitten nogal wat mensen die deze ethische kwesties willen heroverwegen.
Paarsplus kan zo’n seculiere agenda vorm geven. Het komt erop neer dat God geen rol meer mag spelen binnen de overheid. Een strenge scheiding tussen kerk en staat. Geloven is iets privé. Geloof is een mening. Gelovigen hoeven dus niet extra beschermd te worden.
Klimaatcrisis
Maar er is meer. De seculiere agenda is één. Maar ook de economische agenda biedt mogelijkheden. De economische crisis, de klimaatcrisis, de bestuurlijke crisis, de geglobaliseerde crisis. Allemaal crises die ons allemaal raken. Ze grijpen in ons aller leven in. Om die crises te lijf te gaan, hebben we draagvlak nodig. Hier ligt een kans. Als de partijen over hun eigen schaduwen kunnen stappen en verder denken dan de waan van de dag kan er meer worden bereikt dan dat we rechts of linksaf gaan.
Rita zou zeggen: recht door zee, let’s go. En zo is het. Er is een kans om Nederland met vier moderne sociaalliberale partijen op te stuwen in de vaart der volkeren.
