Alles heeft een einde. Het zat het er al een tijdje aan te komen: de teloorgang van een mentaliteit. Het was de oude fascisten- en communistenvreter Frits Bolkestein die de Europese intellectueel wees op zijn grootste pech: de abstractie. Voor de intellectueel was er zelden een Vaderland, leidende cultuur of traditie. In plaats daarvan voelde deze zich ‘wereldburger’ in een grootse ontkenning van alle factoren die zijn bestaan als intellectueel mogelijk maakte: milieu, klasse en scholing. Complete lichtingen van belezen individuen beriepen zich op hun individualisme dat het lidmaatschap van een gelijkwaardige wereldgemeenschap moest borgen.
Via de krant van de verplegend Nederland, de Volkskrant, bereikte ons onlangs een kwinkslag. De blanke Nederlander zou zich moeten verontschuldigen voor de door blank tuig in Haren aangerichte geestelijke en materiële schade. Het grappige hiervan moest zijn dat “de moslim” altijd wordt uitgedaagd om afstand te nemen van de in zijn naam gepleegde misdaden.
‘Echte moslims’
Nu dus ‘de blanke’. Een opmerkelijke verdraaiing werd door zelfs Facebook-vrienden van ondergetekende overgenomen en gedistribueerd. De clou van de grap is echter onvindbaar, aangezien het tuig van Haren zich niet beriep op de blanke medemens. Iedere moslimterrorist daarentegen meent oprecht alle andere ‘echte moslims’ te vertegenwoordigen.
Van mijn Marokkaanse en Turkse kennissen weet ik dat de moslims geneigd zijn de eigen gemeenschap hoger aan te slaan dan het individu. Zou de wereldgemeenschap een ‘umma’ zijn, dan was het met de beleden individualiteit van onze wereldburgers slecht gesteld. Voor de Nederlandse intellectuelen, kunstenaars en medewerkers in de gezondheidszorg en andere devote lezers van de doorsnee dagbladen, is er geen ‘ons’.
Weg met ons
Door de ‘rechtse’ behoudzuchtigen onder ‘ons’ wordt echter de linksgeorienteerde medeburger verweten dat zij een ‘weg met ons- mentaliteit’ bezitten. Deze mentaliteit zou schade doen aan de belangen als Nederlander en Europeaan en vervolgens als wereldburger.
Na afgelopen weekend is het andermaal duidelijk dat voor de mensen die landsbreed kiezen voor een gelijkstelling van het ene soort geweld aan elk ander, geen ‘ons’ kennen. Consequent geredeneerd hebben zij zelfs geen ‘ik’. Helaas wijst dit niet op een veelal door boeddhisten beleden ‘onthechting’, maar op miskenning van het fundament waarop de Westerse maatschappelijke orde, tamelijk imperfect en onherkenbaar, is georganiseerd.
Inquisitie
“Het Christendom had toch ook eeuwenlang de inquisitie?”, lezen we steeds. De ideologie gaat bij sommige mensen aan de werkelijkheid vooraf. Jammer genoeg schijnt het een criteria te zijn om te mogen mee doen in omroep-, en krantenland.
Nu goed, er is een troost voor wie zonder ideologische motieven onderscheid wil maken tussen verschillende fenomenen als geweld, hoofdbedekking en geloofsdwang. Als het zo doorgaat in Europa met de ideologisering van het vraagstuk van openbare orde, zullen ‘ze’ zelf ondervinden wat het betekent geen geloofwaardige identiteit te bezitten. Helemaal het einde!
