Extragratis tip voor eerstejaars: mensa-eten is vies. Aan broodjes kan niet zo veel misgaan, maar voor een fijn avondmaal kies je liever voor een daghap in een eetcafé dan voor de talapiafilet met hollandaisesaus die je universiteit je wilt voorzetten. Of nou ja, je universiteit. De pachter waaraan je universiteit geld verdient. Ooit, lang geleden, waren de mensae gewoon in beheer van de universiteit. Kantines werden gedraaid door studenten en de mensae door kale mannen met een snor. Overal waren de broodjes goedkoper dan bij de Albert Heijn. Voor 5 ouderwetse guldens kocht je een avondmaal en dan nam je dat velletje op je saus op de goedkoop toe. Toen kwam de marktwerking en werden universiteiten ineens holdings.
De UvA worstelt al jaren met haar catering. In 2004 kwam Sorbon en zette zij grote borden neer in het Atrium. Die zijn niet gratis, dus de prijs van melk verdubbelde en de lekkere broodjes werden ingeruild voor uitgeholde korstjes die ‘pistolets’ heetten maar het niet waren. Het regende klachten en na vijf jaar zegde de UvA de aanbesteding op: “Afgesproken was dat de cateraar minimaal een 7,5 zou scoren in klanttevredenheidsonderzoeken. … Waarderingen schommelden rond de 5.9 (UvA) en de 6,8 (HvA)” rapporteerde Folia. De UvA gaf het contract toen aan Sodexo, een internationaal concern met aan Sorbon evenredige prijzen en kwaliteit. Andere partijen vonden dat echter niet eerlijk en nu is er weer een grote aanbestedingsronde. De zegenen van concurrentie. De UvA belooft beterschap en stelt dat ze nu op zeker gaat spelen. Let wel, de belofte heeft niets van doen met de kwaliteit (duh!), maar gaat over de manier van aanbesteden. Welkom eerstejaars op de UvA, waar de uitwassen van bureaucratie hand in hand gaan met de uitwassen van marktwerking.
