Lieve clubgenootjes, jullie weten dat ik dol op jullie ben, maar ik moest dit even van mij afschrijven. Zoals iedereen in Nederland heb ook ik goed Koninginnedag gevierd. Superchill altijd; oranje staat mij goed, rood-wit-blauw nog beter en met mooi weer kruipen de mooiste matten weer uit hun stulpje. Dit jaar begon het alleen dramatisch. Echt alles ging mis. Het begon ermee dat we bij elkaar kwamen en erachter kwamen dat de helft van onze club zich niet had gehouden aan de kledingsafspraken die we op de whatsappgroep hadden afgesproken. Turboirritant. We zijn een club, niet een vriendenclub.
Dus ik vind het gewoon erg belangrijk dat we hetzelfde gekleed gaan om dat dus ook uit te stralen. De discussie op de whatsappgroep had zo’n 300 berichtjes geduurd en dan heb je van die meiden die lekker hun eigen gang gaan. Onwijs turboirritant gewoon. We hadden afgesproken allemaal een zwart jurkje te dragen en als oranjeaccent zouden we een glitterbril opdoen. Gewoon chique en niet zo overdreven zoals al die provinciebezoekers doen. Kom ik aan, zie ik dat de helft dus haar eigen gang is gegaan. Sterker nog, de helft zag er niet uit. Veel te overdreven, verschrikkelijk. Nou, ik had dus geopperd dat de meiden die zich niet aan de kledingsafspraken hadden gehouden, even thuis zouden gaan omkleden. Hierdoor ontstond er een flinke rel, midden op de Leidsestraat. Heel ordinair was het, ik schaamde me hierdoor nog meer. Ik schaam mij nooit voor de meiden maar dit was toch wel erg gênant. Uiteindelijk is er democratisch besloten dat ik mijn zin kreeg. Goddank.
Glijertje
Maar goed, dit was zeker geen chill begin van de dag. Na de eerste rosé was het alweer vergeten maar toen kwam het tweede drama van de dag: De clubboot (ook wel Glijertje genoemd), bleek pas eind van de middag in een acceptabele gracht te liggen. Dus we moesten ons, net als de pleps, maar vermaken op een terras in Oud-Zuid. Was op zich prima hoor, maar het is toch wat burgerlijk. Eerlijk gezegd trek ik de mensen die over zo’n vrijmarkt lopen ook vrij slecht hoor. Ik bedoel, een voorwerp waar ze een euro voor vragen; dat is toch vragen om troep? En dan die bergen met kleren die daar altijd liggen, gad-ver-damme. Betaal je vijftig cent voor een jurkje, krijg je er een heel luizencircus bij. Enfin, het alternatief op varen was dus terrassen met uitzicht op die vreselijke traditie. Goddank dat eind van de middag Glijertje toch in de Herengracht lag, zodat we met zwarte jurkjes en oranjeglitterbril konden schinen en dansen. Glijertje met 15 lekkere meiden erop; trekt altijd veel bekijks.
Nou, tot zover mijn verslag over de viering Bea’s birthday. Één kus voor jullie en tot snel.
PS. Meiden, excuses als jullie je beledigd voelen; graag reacties via whatsapp.
