Lamzuipen met je dispuut op de bank, brallend over politiek en lekkere wijven om de volgende dag de eerste paar colleges ‘ziek’ met hoofdpijn in bed te liggen. Rond 13.00 uur hijs je jezelf dan toch in je rode broek met donkerblauwe polo en strijk je, na de bierlucht uit je haar gewassen te hebben, je mat weer recht in je nek. Met een hete aardappel in je keel leg je het de examencommissie nog één keer uit: “Mijn vader dokt voor mijn bier en mijn studie. Die vindt het niet erg als ik een paar jaar langer studeer omdat ik in het bestuur zit van mijn studentenvereniging.”
Huilie huilie doen omdat er een langstudeerboete is ingesteld door het inmiddels demissionaire kabinet voor studenten die meer dan één jaar studievertraging hebben, mag niet. Iedereen moet inleveren. Om de bezuinigingen op kunst en cultuur laat ik persoonlijk geen traan. De langstudeerboete hijgt in mijn nek. Het hierboven omschreven, fictieve maar desalniettemin veelvoorkomende type student, is met mij de enige die die boete straks juist niet gaat betalen.
Overmacht
Als ik voor september niet klaar ben, ga ik ook drieduizend euro boete betalen. Lekker dan. Een stok achter de deur is het zeker, helemaal rechtvaardig is het niet. In een rustig tempo heb ik de studie gedaan, zonder dat er sprake was van een langstudeerboete. Dan krijg je in je laatste jaar ineens te horen dat je nu wat harder door moet werken. Ach, het komt heus wel goed, maar erg netjes zal ik het niet noemen.
De conclusie is, dat ook ík die boete niet ga betalen omdat ik wel zorg dat ik op tijd klaar ben. Mission accomplished, zou je denken. Maar wie gaat dan eigenlijk wel betalen? Dat zal ik je vertellen: de student die – net als ik – eerder een studie deed die niet beviel, en die nu bijvoorbeeld een stage niet haalt. Deze student, die eigenlijk wel in vier jaar klaar wil zijn, maar dat door domme pech of stom toeval niet voor elkaar krijgt. De zuipende corpsbal heeft een stok achter de deur, de student die door omstandigheden langer over zijn of haar studie doet, gaat betalen. De politieke partij die afschaffing van de langstudeerboete op het programma heeft staan kan in ieder geval rekenen op mijn stem bij de komende verkiezingen. Dat geldt overigens ook voor de afschaffer van de OV-chipkaart, maar dat terzijde.
Jaap Marinus blogt op StaatGeschreven.nl en hoopt in september af te studeren aan de Christelijke Hogeschool Ede.
