Niet zo snel zal ik het protest tegen de nieuwe studiemaatregelen vergeten op het Malieveld in het begin van 2011. Alexander Pechtold schreeuwde destijds de woorden “Ich bin ein langstudierder”, terwijl er maar weinig verdieping nodig was om tot de conclusie te komen dat een sociaal leenstelsel voor veel studenten, vooral voor de studenten die ontzettend hard werken om hun studie zo snel mogelijk af te ronden, nadeliger is dan de plannen van de regering destijds.
Ook de SP riep uit volle borst mee, terwijl zij het collegegeld wilden verdubbelen. Ook niet bepaald voordeliger voor de gemiddelde student.
CDA
Het is zeker zo dat de plannen van toen erg veel mankementen hadden. Een overgangsmaatregeling voor huidige studenten was niet meer dan sociaal geweest en een uitzondering maken voor topsporters, studenten die een bestuursjaar willen e.d. was ook niet zeker niet verkeerd geweest in mijn optiek.
Anderhalf jaar later zijn nagenoeg alle partijen tot de conclusie gekomen dat er wel iets moet gebeuren aan studenten. Het leuke is, is dat nu juist het CDA zich profileert als de partij die goed is voor de studenten, terwijl nu ook juist veel studenten slechter bij hen af zijn. Het ironische: vooral studenten die thuis blijven bij hun ouders en dus bij hun gezin willen blijven, toch het campagneonderwerp van het CDA, krijgen financieel een klap.
60 euro
Een tegoed van 60 euro per maand op de OV-studentenkaart gebiedt geen uitleg als je aan Limburgse studenten denkt die in Eindhoven en Tilburg studeren, of aan mensen uit de regio Twente die naar Groningen of Utrecht moeten. Daarnaast wil deze partij het collegegeld ook nog eens fors verhogen.
Er kan dus geconcludeerd worden dat veel politieke partijen alles doen aan de buitenkant en vooral inspelen op de onderbuikgevoelens van de burgers. Waar eerst D66 en SP zich profileerden als “goed voor studenten” terwijl dat evident niet zo was, doet nu het CDA dat. En dat is niets meer en niets minder dan complete minachting van de kiezers.
