The Citizens en Die Borussen, beiden clubs van het volk, maar daar is op dit moment niet zo veel meer van terug te zien. Terwijl in Dortmund de glorietijden met slim beleid en bedachtzame aankopen langzaam weer wordt herbeleefd, rijzen in Manchester de bergen ten hemel onder aanvoering van Sheikh Mansour. Gisteravond stonden de twee ‘Traditionsvereinen’ tegen over elkaar in het Etihad Stadium. Anders dan de uitslag in beeld bracht, was de winst voor de redelijkheid.
Terwijl in Duitsland de fans van Dortmund nog steeds uit het hele land naar het Rührgebied komen om ‘echte’ wedstrijden te zien bij een club waarmee ze zich nog altijd identificeren, is men in Manchester genoodzaakt te juichen voor een vreemdelingenlegioen dat in veel gevallen uitstraalt dat geld en eerzucht het enige is waar ze voor strijden. De verveelde Carlos Tevez die geen moment onbenut laat te vertellen hoe saai Manchester is, tegenover Kevin Grosskreutz die rechtstreeks vanuit de harde kern van Borussia Dortmund op het veld is gestapt. Wat een verademing om te zien dat de Duitsers in Manchester lieten zien hoe voetbal hoort te zijn.
Citizens in de achtervolging
Liefst tweeëntwintig keer namen de geelzwarten het doel van Joe Hart onder vuur. De kansen terugkijkend was het een klein wonder dat Manchester niet met een ongenadig pak slaag van het veld lopen. Mancini moest dan ook ruiterlijk toegeven dat Dortmund “veel beter” was geweest dan zijn elftal en dat moet een pijnlijke constatering voor de club die de afgelopen drie seizoen voor bijna 200 miljoen pond aan versterkingen kocht. Toegegeven, afgelopen seizoen werd op de slotdag eindelijk de felbegeerde Premier League Titel binnengesleept, maar na twee wedstrijden in de Champions League moeten de Citizens alweer in de achtervolging om kans op de zo begeerde Cup met de Grote Oren in het zicht te houden.
Terwijl in Manchester de supporters blijven komen in de hoop op de beloofde gouden tijden, zit het Westfalenstadion in Dortmund nog altijd iedere week vol. Vol met fans die genieten van goed voetbal en van voetballers die de supporters het gevoel geven dat het spelletje toch ook echt om hun draait. De fans die gisteren mee waren gereisd naar Manchester zullen zich verkneukeld hebben om hun Engelse collegae toen bleek dat de Duitse storm maar niet wilde gaan liggen.
Balotelli is Manchester City
Uiteindelijk waren er twee spelers die Manchester City, hoe onverdiend ook, in het spoor hielden van overwintering in de Champions League. Allereerst Joe Hart, misschien wel de houvast voor de City-fans. Eindelijk weer eens een keeper waar Engeland trots op kan zijn. Een keeper ook die zijn volledige carrière bij Manchester City onder de lat heeft gestaan. Terwijl Joe Hart liefst tweeëntwintig keer voorkwam dat City volledig het spoor bijster raakte, was het Mario Balotelli die vanaf de strafschopstip de 1-1 eindstand op het bord zette. Beroepsidioot Mario Balotelli die in zijn eentje misschien wel ‘het probleem’ Manchester City karakteriseert. Je gunt Joe Hart bijna een transfer naar Borussia Dortmund.
