We zitten in een restaurant en krijgen de kaart. Lekker eten allemaal, maar omdat ik trakteer laat ik het vijfgangenmenu voor wat het is. Drie gangen lijkt me ook wel genoeg. Bas is het ermee eens. Hij weet precies welke wijn er bij dit eten hoort. Is het erg als ik de huiswijn ook goed vind? Bas staat erop de wijn te betalen en dus zitten we al snel aan een fles van een paar tientjes. En aangezien Bas doordrinkt, en ik niet achter wil blijven, staat er al snel een tweede. Wat ben ik toch een calvinist. Ik denk meteen dat Bas iets terug wil.
Bas wil seks. Als onzekere homo weet ik nooit of een jongen mij leuk vindt, maar Bas vindt mij zeker wel aantrekkelijk, zowel lichamelijk als geestelijk. Als ik inlog op MSN, ben ik altijd bij Bas welkom. Bas doet zijn best voor me, en al doe ik me voor als een ijskonijn, hij houdt vol. Best leuk eigenlijk.
Paar jaar ouder
Bas is intelligent, ziet er niet slecht uit, en belangrijk: hij is drie of vier jaar ouder dan ik. Met andere woorden: hij heeft nog meer haast op de relatiemarkt. Als je tegen de veertig loopt, begint de tijd te dringen, nietwaar? Ik stel me voor dat ik zijn oogappel ben, maar misschien zegt dat meer over mij dan over hem.
Het eten gaat er goed in en de wijn heeft zijn uitwerking. De sfeer is intiem en onze benen zijn verstrengeld. Hoe het met me gaat, wil Bas weten. Ik vertel over mijn werk, over contacten met allerlei interessante en minder interessante mensen en schep op over wat prestaties van de afgelopen tijd. Bas stelt allerlei vragen en vertelt over wat privébesognes. Het niveau daalt langzaam want twee flessen wijn is best veel. De calvinist in ons zegt dat de wijn op moet. Goede investering van Bas?
Mannendilemma
Als we drie uur later buitenstaan, ben ik redelijk aangeschoten. Het is zo erg dat ik niet goed weet of Bas er ook last van heeft of dat zijn alcoholtolerantie groter is dan de mijne. We kijken elkaar aan en denken waarschijnlijk hetzelfde: ga ik nou met hem mee of niet? Ik denk dat Bas me wil. Ik bedank voor het eten en zoen hem op zijn wang. ‘Tot de volgende keer’. Bas glimlacht. Toch weer een nieuwe kans.
Zie hier het probleem van hoogopgeleide homo’s zoals ik en Bas. Als een van ons hetero was geweest was het zo simpel geweest: dan waren we nu gewoon vrienden. Maar nu zijn we allebei op zoek naar een slimme en knappe vent, en die kunnen we allebei niet vinden. Misschien passen we wel bij elkaar, vinden we elkaar aantrekkelijk en kunnen we goed met elkaar overweg. Maar liefde is nog steeds iets anders is dan iemand met wie ‘niets mis is’ of die ‘een goede vriend had kunnen zijn’, al halen homo’s deze dingen nogal eens door elkaar. Helaas zijn Bas en ik daar allebei te slim voor.
Voor DeJaap schrijft Joost wekelijks over zijn leven, liefde en relaties. Joost is een pseudoniem. Zijn echte naam is bij de redactie bekend. Ook alle andere namen zijn gefingeerd.
