Wie denkt dat de PVV zich niet inzet voor een hogere arbeidsparticipatie onder allochtone Nederlanders komt bedrogen uit. Lijkt de PVV zich via de reguliere media te profileren als de partij die een duidelijke immigrantenstop voor ogen staat en een honderd procent assimilatie van de al aanwezige allochtonen als speerpunt van het partijprogramma ziet, in de praktijk blijkt het heel anders te zijn. Sinds vorige week organiseert de PVV snuffelstages binnen de partij. Deze snuffelstages hebben als doel de burger meer inzicht te geven in het reilen en zeilen van de partij en een beter beeld te geven van de achtergronden die als drijfveer dienen. De snuffelstages richten zich in het bijzonder op immigranten die in de eindfase van hun inburgeringcursus zitten.
Hoewel een nobel initiatief zijn deze stages zeker niet zonder risico’s, zo blijkt uit de constatering die op de website van de PVV werd gedaan en op twitter werd medegedeeld. Enkele pijnlijke taalfouten brengen de ware aard van de PVV aan het licht. Wordt de PVV soms bewust door de, overheersend linkse, media gedemoniseerd tot populistisch nationalistisch bolwerk of spelen er dingen waar wij nog geen weet van hebben?
Samira Berouch (37, moeder van 3 kinderen, gevlucht uit Irak) brengt enige helderheid in de zaak. “Ik ben vandaag begonnen als stagiaire internetredactie, ik mag stukjes schrijven over dingen die Geert belangrijk vindt. Ik vind dat heel belangrijk en goed werk, want het is belangrijk dat de mensen weten waar Geert voor staat. Geert heeft mij een kans gegeven en ik ben heel dankbaar. Ik maak nog wel wat fouten, maar Geert vindt dat niet erg. Het gaat om de inzet, niet om het resultaat, zegt hij.”
Zochten de SP en de PVV al eerder toenadering, uit deze nieuwe ontwikkelingen blijkt dat het hart van de PVV veel roder is dan werd vermoed en dat een monsterverbond wellicht dichtbij is. Het ooit rechts populistische bolwerk ontpopt zich steeds meer als een sociale volkspartij die er voor alle mensen in Nederland wil zijn. De PVV wil de integratie van allochtonen in de Nederlandse cultuur niet langer als een probleem zien maar als een doel.
