Beste Marie-Claire de Stoppelaar, bedankt voor je persbericht. Wat leuk dat er nogmaals een Jonge Schrijversavond wordt georganiseerd, inclusief een bal achteraf. Je kunt “jonge schrijvers” niet voldoende in de belangstelling zetten zeg ik altijd maar. Waar Oude Schrijvers doorgaans een ruime keuze hebben aan prijsjes, prijzen, awards, gala’s, Nachten Van, Weken Van, en de rest van het magazijn van WC Eend, moeten Jonge Schrijver het in hun eentje zien te rooien. De arme drommels. Daarom is het goed te lezen dat er zoiets origineels, exclusiefs en verrassends als de Jonge Schrijversavond bestaat. Zeker in Amsterdam, toch een hele grote stad, komen de Jonge Schrijvers (en dat zijn er toch al zo weinig tegenwoordig) elkaar nauwelijks tegen. En zo ontmoeten ze ook nog eens wat andere mensen dan alleen blanke ex-Vossius gymnasiasten.
Ik onderschrijf dan ook volkomen de woorden van de, in principe nauwelijks op de voorgrond tredende, Jonge Schrijver en organisator Maurice Seleky: “In een literair landschap waar de aandacht met name uitgaat naar bekende namen biedt de Jonge Schrijversavond jonge Nederlandse schrijvers de gelegenheid zichzelf en hun werk te presenteren aan een breed publiek.”
Pinguinpas
Ja dat mag je wel zeggen! Namen als Arie Boomsma, Johan Fretz en Alma Mathijssen hoor je in principe toch maar zelden de laatste tijd. Zeker Arie Boomsma kan wel wat extra aandacht gebruiken. Het is, en ik denk dat iedereen het hier wel mee eens is, een grote schande dat een onbekend maar getalenteerd schrijver als Boosma zo weinig voor het voetlicht treedt. Het lijkt haast wel, maar nu ga ik wellicht veel te ver hoor, alsof hij wordt tegengewerkt in zijn carrière. Normaal zie je dat soort dingen alleen bij rechtse schrijvers en andere dissidenten die niet zonder slag of stoot als blinde pakezels in pinguinpas naar de rand van de afgrond wensen te waggelen. Het zal toch niet zo zijn dat deze verder oer-Hollandsche haatreflex nu ook doorslaat naar schrijvers als Boomsma? Ik vernam namelijk ook al dat hij van de KRO niet meer bij Matthijs van Nieuwkerk aan tafel mag zitten omdat iemand anders wel eens geinige satire maakt over Boer Zoekt Vrouw. Het lijkt godverdomme wel alsof er een nieuw soort junta is opgestaan in omroepland, alhoewel “nieuw soort” misschien een beetje overtrokken is. We hebben het hier wel over een katholieke omroep.
Neen, goed dat zo’n avond er is hoor. Goed ook dat het publiek eindelijk eens kan kennismaken met al deze volstrekt onbekende talenten. Het is namelijk niet zo dat deze mensen vrijwel elk weekend in dezelfde gelegenheden uitgaan, elke keer weer op de zelfde Hotel V Lebowski-feestjes verschijnen en als niet dan toch doorgaans stevig doorborrelen bij de BKB en haar academy, als ze niet heel ludiek schapen gaan houden midden in de stad.
Ik bedoel maar te zeggen: het zijn typische schrijvers, echte zolderkamerhelden die nauwelijks buitenkomen en zo wars zijn van narcisme en het eigen ego dat ze vrijwel nooit de kans benutten om eens de aandacht naar zich toe te trekken die ze zo hard verdienen.
Bukowski-epigonen
Trouwens, je kunt het naar literatuur smachtende publiek geen grotere deugd doen dan deze unieke karakters, authentieke kunstenaars dat het zijn en duidelijk gekwelde zielen die doorgaans zulke noeste arbeid verrichten, eens voor de leeuwen te werpen. Eindelijk een beeld bij Arie Boomsma! Eindelijk Alma Mathijssen in het echt zien! Want laten we wel wezen: dit zijn toch de cultuurbroeders en zusters die ons de afgelopen jaren hebben overladen met een ontstellende hoeveelheid topliteratuur. Ik wil daar beslist geen doekjes om winden. Dit zijn stuk voor stuk schrijvers die eens een keer niet debuteerden met een clichébildungsroman over een student die in de grote stad arriveerde en zich daar te buiten ging aan drank, drugs en feesten maar uiteindelijk de ware liefde ontdekte zodat het op het eind toch nog goed kwam. Dit zijn toppertjes van zeldzame klasse, niet de gelikte 20-jarige instant marketingsuccessen zoals je ze tegenwoordig zo vaak bij de Bruna en de AKO ziet liggen. Dit zijn pure talenten, breekbare kristallen gevormd door het harde leven, geen te makkelijke maar miezerige of pathetische Bukowski-epigonen. Hulde voor hen!
Eigenlijk zou je deze jeugd, armoedig en nauwelijks voorzien van enig wisselgeld van de ouders, gewoon maandelijks een door het CPNB-betaald bal in de maag moeten splitsen. We moeten godverdomme eindelijk eens dankbaar zijn voor deze nieuwe elite. Wat jij Marie-Claire? Wat jij?
Mijn ontgaat nu wel nog even de volgende door Maurice Seleky gedane uitspraak: “Vanuit een passie voor literatuur organiseren we deze avond met een klein groepje vrijwilligers. We hopen zo dat meer schrijvers een breed publiek kunnen vinden en meer lezers kennismaken met boeken die ze nog niet kennen.”
SATIRE!
Que? Het venijn zit hem in de staart zeg ik vast. Want hoezo “boeken die ze nog niet kennen”? Ik geef toe dat het boek Van Arie Boomsma heel kek zomaar deels tot satire kan worden gerekend (BAH! SATIRE! BRUINHEMDERIJ! SYSTEEMHAAT! GEENSTIJL-MENTALITEIT!), voorwaar een hele verrassing, maar ik vrees dat we over de rest nou ook weer niet al te veel verrassende illusies hoeven maken. Of ben ik nu erg eerlijk? Zelf zeg ik altijd: hoe groter het feestje is dat Oscar van Gelderen, Mai Spijkers of die telkens wisselende cast van De Bezige Bij voor hun debutant geven, hoe groter de kans dat de inhoud betrokken, beschaafd en weinig verrassend is. Dan hou je gelijk de weg naar <em>De Wereld Draait Door</em> en dat boekenprogramma op de radio waarover iedereen lult maar waarnaar niemand luistert omdat het radio is open, snapt u wel.
Dat zal ook de reden zijn dat voor deze schrijvers het marketingbudget oneindig is en voor de andere wat onbekendere schrijvers, zeg de nonfictieschrijvers, co-auteurs van een imprintauteur en dat soort van randgroepen, het budget zo’n beetje ophoudt bij een glaasje jus d’orange en een plastic bekertje chips bij de baas op kantoor. Verschil in cultuur en Cultuur kun je niet duidelijk genoeg maken vind ik altijd, en godzijdank vindt de rest dat ook.
Nrc.next
Wat ik verder nog heel erg mis in jullie persbericht is <em>nrc.next</em> als mede-organisator. Gemiste kans! Bij dit papieren circulaire werken godnondeju uitsluitend mensen met moeilijke betrokken wereldopvattingen en dito brillen en kapsels! Als er één medium is dat de afgelopen jaren het blije maar lekker veilig bescheten hiep hiep hoera UvA-D66-gehalte van de Jonge Schrijvers heeft gecultiveerd is het dit op sterven zijnde gedrukte medium wel. Toegegeven, Rob Wijnberg, zelf ook geen onverdienstelijk Jong Schrijver, is er als ware hij een kloppende tumor op een alvleesklier ruw verwijderd maar dat mag toch de pret van een Ernst Jan Fauth, een brigade master afgestudeerde blanke factcheckers en een Peter Vandermeersch zelve toch niet drukken is het wel?
Nuja, ik zeg er nu maar even bij: ik kan dus niet die 23ste november. Sorry. Ik heb een crematie. Ja, heel erg, ik weet het, maar zo is het leven. Het echte leven. Zelf treur ik daar niet nu al te veel over want ik houd het leven graag hoopvol, positief, confetti en toppiejoppie fucking blij want er is altijd hoop, al zitten we midden in de zwartste crisis ooit. Wat kan mij gebeuren zolang er nog <em>Vrij Nederland</em> bestaat en UvA-studenten voor hun lol in een papieren boekhandel gaan werken omdat papier zo’n gaaf medium is, zeg ik dan altijd maar.
Nee, van mijn kant geen verdriet hoor. Een crematie is ook maar een soort roman van Anna Drijver: een lijk en een oven die als twee duploblokjes in elkaar passen. Ja, het leven is soms zo simpel. En Lowlands enzo.
Enfin, tot zover mijn reactie Marie-Claire (leuke naam!). Ik wens jou en al die lekker gekke Jonge Rrrrrrrrrakkers ontzettend veel plezier op deze avond met aansluitend bal (lol, no pun intended). En als mensen klagen moet je maar gewoon zeggen: ‘Hee, Propria Cures is uiteindelijk ook maar een vehikel om later lekker bij de elite en het establishment te kunnen horen weet je wel. En zo’n bal, dat is toch gewoon een beetje studentencorps spelen zonder dat je echt lid hoeft te worden, hoe makkelijk kan het leven zijn?’
Groetjes,
Je innig geliefde Bert Brussen
P.S.
Was Daan Heerma van Voss ziek?
P.P.S.
Zou Freek de Jonge als presentator de hele handel niet mooi afmaken?
P.P.P.S.
Groetjes aan Eppo, ook van Mulisch.
Foto: Jordi Huisman.
