Dit is een stukje over een plant. Een groene plant. Het gaat over de Cannabis Sativa Hollandia. Oftewel Nederwiet. Deze cannabisplant ligt de laatste tijd nogal onder vuur. Niet alleen qua wetgeving maar ook op het internet. Vooral De Dagelijkse Standaard in het algemeen en stukjestikker Frank Verhoef in het bijzonder zien de plant liever vandaag dan morgen in rook opgaan. En niet op de juiste manier.
Nu is Frank Verhoef sowieso een verhaal apart. Het is een alleraardigst persoon die als 20-plusser het gedachtegoed uitdraagt van een 100-jarige conservatief. Dit is op zichzelf natuurlijk een welkome afwisseling in een Nederlandse zee van liberale decadentie en zijn stukjes zijn over algemeen dan ook het lezen meer dan waard. Maar wanneer het over het cannabis-debat gaat stelt Frank Verhoef toch wat teleur.
Drugshuizen
Frank Verhoefs betoog tegen de cannabisplant bestaat in wezen maar uit één punt: marihuana is slecht voor mensen en dient daarom verboden te worden. Maar aangezien er ook wel legale genotsmiddelen te bedenken zijn die slecht zijn voor de gezondheid worden er aan de lopende band spookverhalen verzonnen. In de wereld van Frank Verhoef worden coffeeshops als drugshuizen aangeduid.
Waarschijnlijk is uw beeld van een drugshuis een doorzonwoning waar doorgesnoven Koerden met doorgeladen pistolen crack aan de man brengen. En dat is ook precies de reden dat Frank voor dit woord heeft gekozen. Het woord coffeeshop klinkt teveel als een café waar in plaats van bier wiet wordt genuttigd, zulks moeten we niet willen.
Evil place
De coffeeshop is een evil place waar weerloze 6-jarige meisjes in en uit lopen. Een plek waar coffeeshophouders willens en wetens hun wiet aan minderjarige slijten. Dat dit commercieel niet handig is qua directe sluiting bij betrapping komt volgens Frank Verhoef omdat coffeeshophouders zelf natuurlijk standaard verdoofd achter de toonbank staan.
Opmerkelijk is ook dat nadelige gevolgen van bijvoorbeeld een wietpas steevast worden gebruikt om nogmaals te benadrukken dat drugs helemaal zo gezellig nog niet zijn en dat het tijd wordt voor een war on drugs. Natuurlijk het feit negerend dat het verbieden van middelen de handel in die middelen nog nooit ergens ter wereld heeft gewerkt.
Reaguurders
Maar wat Frank Verhoef nog het meest kwalijk is te nemen, is het gegeven dat hij niet luistert naar de reaguurders onder zijn stukjes. Wanneer meester Verhoef zijn uitspraak heeft gedaan gaan de luiken dicht en daar moet de DDS-lezer het verder maar mee doen. Nooit zie je een antwoord in een follow-up op vragen als: “Hoe komt het dan dat het Nederlandse drugsgebruik het laagst is van Europa?”, “Waarom pleit je niet voor het verbieden van alcohol?”, “Komen jongeren niet sneller in aanraking met harddrugs bij een drugsrunner?”, “Kun je een geval noemen waarbij iemand zich heeft doodgeblowd?”
Zulke tegenargumenten worden standaard genegeerd.
Gelukkig leven we nog steeds in een liberaal decadent land. Want laten we eerlijk zijn, zonder softdrugs, hoeren en de Dutch approach of things wordt Nederland een truttig land. Zonder softdrugs, hoeren en de Dutch approach is Nederland niks anders dan een Zwitserland zonder natuur.
