Het valt nog niet mee om op het juiste moment iemand een glaasje bubbels te overhandigen. Zeker als je tot één minuut van tevoren niet weet wie die iemand is. De winnaar van de AKO Literatuurprijs wordt maandagavond live bekendgemaakt op televisie in het programma Nieuwsuur: tot die tijd weet niemand wat het best bewaarde literaire geheim van 2012 is. Om lekken te voorkomen kiest de AKO-jury pas diezelfde maandagmiddag de winnaar uit zes kandidaten.
Daar sta je dan als Hof Catering, terwijl je prosecco-AKO-commando’s over de verzamelde literaire bobo’s in de Haagse bibliotheek moeten uitzwermen. Als spiekbriefje liggen zes pasfoto’s klaar van het sextet genomineerden. Arnon Grunberg is het gemakkelijkst, want die zit vast in New York, met dank aan storm Sandy. Maar dan blijven er nog vijf over. Crossing Border-directeur Louis Behre tipt Peter Terrin, ‘want vorig jaar hebben we al een vrouw gehad dus Nelleke Noordervliet valt af’.
Post Mortem
’10 prosecco’, staat er voor de zekerheid op het spiekbriefje. Het dienblad met het tiental flûtes is al een half uur daarvoor ingeschonken, de bubbels bubbelen niet echt meer. De Hof-drilsergeant met teveel zonnebankuren en te weinig gevoel voor humor stuurt haar obers op pad als juryvoorzitter en Haagse burgemeester Jozias van Aartsen kiest ‘voor een auteur die de liefde verklaart aan de literatuur. Welk houvast kan de literatuur nog bieden als het noodlot toeslaat en de camera draait? Peter Terrins Post Mortem beantwoordt die vraag’.
De fotografen en televisiecamera’s storten zich op de tafel met de Vlaamse prijswinner Terrin. Zie daar maar eens met tien champagneglazen tussendoor de glippen. Even wachten, gebaart de drilsergeant. Mevrouw Terrin barst in huilen uit, de fotografen zoomen verlekkerd in. Dan loopt de Vlaamse winnaar naar het podium waar hij een dankwoord uitspreekt. Perfecte timing, even een verwijzing een achtjarig meisje, wat humor, een enkele traan en daar ontvangt hij Eugène Peters’ monsterlijke sculptuur die onvermijdelijk bij de 50.000-euro-prijs hoort.
Pilletjes
De drilsergeant ziet eindelijk haar kans en stuurt haar ober naar de winnaar, die naast de bloemen en bronzen beeld ook nog wel een glas kan meetorsen. Cool maar niet koel ondergaat Terrin alle commotie. Hij vindt zelfs tijd om een slokje te nemen. Achteraf gevraagd hoe hij zo kalm kan blijven op het moment dat zijn schrijversloopbaan definitief verandert, verklaart de Belg dat een paar pilletjes hem deze maandag overeind houden.
Alcohol en literaire epo, het kan een gevaarlijke combi zijn. Gelukkig smaakt de AKO-nepchampagne nergens naar, zodat Terrin niet wordt gehinderd in zijn spoedinterviewtjes met de verzamelde media. Deze terechte prijswinnaar bruist voldoende van zichzelf, laat die bubbels maar zitten.
