Springende meisjes. Het mag onschuldig lijken, maar er zijn weinig dingen die bij mij meer ergernis oproepen dan Facebookfoto’s van springende meisjes. Natuurlijk, je kunt stellen dat ik een zeikerd ben en dat er gewichtigere zaken zijn die mijn grieven verdienen. Kan zijn, maar ik breek liever mijn hoofd over waarom meisjes zich op de gevoelige plaat laten vastleggen terwijl zij kortstondig boven de grond zweven.
Lekker uitwaaien
Voor degenen die geen idee hebben waar ik het over heb, even een korte duiding van het fenomeen springfotomeisjes. Het zijn (overwegend blanke) meisjes in de leeftijdsspanne van 20-29 jaar, studerend of werkzaam in een juniorfunctie. In hun Facebookfotoalbum hebben zij één of meerdere foto’s waarop zij alleen of met een groep vriendinnen springend geportretteerd staan. Meestal op het strand.
Het onderschrift informeert dat ze op ‘uitwaaien’ zijn. Alle meisjes springen hetzelfde. Rechtstandig met de knieën opgetrokken. Een enkeling houdt nonchalant de voeten vast, waarmee ze verraadt vroeger uren bij de skatebaan te hebben gehangen.
Hangende borsten
Gebruiken de springsters de foto’s als symboliek voor hun tijdelijke succes in de strijd tegen de zwaartekracht? Zeggen meisjes met hun springkiekje niets anders dan “kijk mij eens mooi, slank en energiek” zijn?
Oude vrouwen springen nooit. Zij zijn al geveld door Newtons gravitatiewet. BH’s moeten steeds harder werken om de afstand tussen navel en tepels dragelijk te houden, wallen ontsieren het gezicht ook na een goede nachtrust.
Zijn springfoto’s niets anders dan een uitvloeisel van de wens naar een eeuwige jeugd? Werken zij als een amulet die ouderdomsverschijnselen buiten de deur moeten houden? Voedt het de illusie dat je eeuwig als een jonge godin over het strand kunt rennen?
Burgerlijkheid
Of passen de foto’s veeleer in de bredere trend op de sociale netwerken die voorschrijft dat je leven als een spannend succesnummer gepresenteerd dient te worden. Is het de bedoeling dat die pics zeggen “aanschouw mij en mijn vriendinnen eens lekker uit de band springen. Op een winderige herfstdag zomaar over het strand bij Noordwijk gelopen. Hihi.”? Kunnen we springfoto’s gelijkschakelen met de jaarlijkse stroom aan vakantiekiekjes waarbij stelletjes quasi-gelukkig de camera in loensen? Mogen springfoto’s op een hoop met prenten van Pinkpop, modelfoto’s en concerten van Guus Meeuwis?
Zeker. Allen zijn bedoeld om een spannend leven te suggereren, terwijl iedereen weet dat het leven van de afgebeelde personen nauwelijks spannender is dan dat van een dode kamerplant. Na de springfoto’s wordt een suffe high tea verorberd. Modelfoto’s zijn met massakorting aangeschaft via Groupon. Bij Guus Meeuwis houden springmeisjes het bij twee biertjes omdat er de volgende ochtend cupcakes voor schoonouders gebakken moeten worden.
In de regel is achtennegentig procent van ons leven testbeeld en foto’s geven de resterende twee procent weer. Diegene met het gore lef om cupcakes te fotograferen daargelaten.
Feministisch complot
Burgerlijkheid irriteert, maar ik besef mij dat dit niet de bron van ergernis is. Die zit dieper. Veel dieper. Springfoto’s zijn namelijk een feministisch wapen. Een monsterverbond tussen vrouwen die het zat zijn om als lustobjecten gezien te worden. Springen is iets kinderlijks. Iets onschuldigs en liefs dat voortkomt uit kinderlijke blijdschap. Door vrolijk springend op de foto te gaan de- erotiseren vrouwen zichzelf.
Want wees eerlijk: welke vent wordt nou geil van die olijke springfoto’s. Dat zou naar kinderporno rieken. Het is tijd voor verzet!
Mannen, zorg dat vrouwen hun erotische veren niet afschudden. Laat vrouwen meer verdienen, ga minder werken om voor de kinderen te zorgen of verhuis desnoods naar Lelystad. Maar voorkom te alle tijde dat je zus, vriendin of buurmeisje springend op de foto gaat.
Tim Jansen schrijft iedere donderdag een column over social media.
