Terugblikkend op het afgelopen voetbalweekend, springt de naam Graziano Pellè prominent in mijn gedachten. De gracieuze spits van Feyenoord voetbalt, zoals voetbal ooit bedoeld is: oogstrelend. Want puur op basis van techniek.
Het moderne voetbal degradeert steeds meer tot een loopsport. Het regent inmiddels voetballers met extra longen op hun rug. Loopwonders die soms ook nog iets met een bal kunnen. Maar vooral in die volgorde.
Zelf snak ik altijd naar ‘geboren’ voetballers. Vaak wat sjokkende types die zich op basis van tactisch vermogen en een fluwelen traptechniek moeiteloos staande houden tussen al het snelverkeer op het veld. En zelfs het verschil maken. Ook al ze wat kilootje te zwaar zijn. Günter Netzer en Bernd Schuster wáren daar mooie voorbeelden van. Vitesse-middenvelder Theo Janssen ís daar een mooi voorbeeld van.
Vrij hollen
Ook Pellè is geen straaljager. Pellè ploegt zich niet schuimbekkend voort. Hij lijkt alles in slow motion te doen. Pellè rent niet. Hij schrijdt voort. En dat volstaat. Pellè heeft zó veel techniek dat hij zich niet eerst vrij hoeft te hollen, om aangespeeld te kunnen worden. Zijn sterke lijf en perfecte balbehandeling stellen hem in staat de bal zó af te schermen dat hij deze loepzuiver kan terugleggen op, of meegeven aan, om hem heen cirkelende medespelers. Óók als er een terriër in zijn nek staat te hijgen.
Granaatinslagen
Bijzonder zijn ook de doelpunten van Pellè. Het zijn er nog maar zes. Maar wat een granaatinslagen (met hoofd én voet) zitten daar al tussen. Ook zijn bliksemgoal gisteren tegen Roda JC was weer om in te lijsten. Ook daar komt het publiek voor naar het stadion natuurlijk.
Boer Willem
Hoewel ik duidelijk niet tot de doelgroep van Boer Willem (Boer Zoekt Boer) behoor, zie zelfs ik dat Graziano Pellè een knappe verschijning is. Zo eentje die ook in de discotheek zonder enige inspanning topscorer wordt. Eerlijk is eerlijk: een mooie kop is bij de kijksport voetbal natuurlijk mooi meegenomen.
Prestatie van formaat
Wat iedereen vooraf voor onmogelijk hield, presteerde Pellè in slechts een paar maanden tijd. Pellè heeft zijn bejubelde voorganger in de spits John Guidetti doen vergeten. Een prestatie van formaat. Een prestatie die beloond moet worden met een passende erenaam. Die natuurlijk Gracieuzo Pellè moet luiden.
Authentiek taalknutselaar Ton Broekhuisen is tekstschrijver/journalist/ghostwriter. Maar vooral columnist (onder meer vele jaren voor Metro) en blogger.
