Toen ik zondagmiddag toevallig van de wedstrijd Chelsea-Liverpool even zapte naar PSV-Heerenveen, keek ik meteen naar een close-up van het verbaasde gezicht van Mark van Bommel. Hij keek zo onschuldig, niet begrijpend, mond half open alsof hij net hoorde dat zijn vrouw hem al 10 jaar bedriegd met een collegavoetballer. Het drong niet door, zijn hersens boden een en al verzet, hij kon met moeite de zaken in zijn hoofd die om voorrang vroegen, goed rangschikken.
Meedogenloze schopper
Ojee, dacht ik, wat is er nu weer met Bommeltje aan de hand. Want ondertussen kennen u en ik, als frequente kijkers van het Nederlandse voetbal, deze pose wel. Plots was hij weer de eerzame huisvader in toevallig voetbaltenue die zich verongelijkt behandeld voelde, inplaats van de meedogenloze schopper die wekelijks tussen de lijnen huishoudt.
Vlak daarna kwam de scheidsrechter in beeld die statig stapte richting Van Bommel en ondertussen in zijn borstzakje aan het zoeken was naar de geschikte kaart. Geel! Geel? Oke, vandaar dat verbaasde gezicht van Van Bommel alsof hij die kleur nooit eerder heeft gezien! Van Bommel die er in slaagt om in elke wedstrijd een gele kaart te pakken, op zich al een prestatie van formaat.
Voet weghalen
Dat zie je niet veel op de binnen- en buitenlandse voetbalvelden. Gelukkig maar dat hij enige wedstrijden geblesseerd was, anders had hij zijn eerste schorsing al te pakken en was hij hard op weg naar zijn tweede. Klasse Mark! Voorop gaan in de strijd dat mogen we graag zien van een profvoetballer van jouw formaat. Jammer dat de tegenstander dan niet altijd meewerkt. Moet Van la Parra maar opletten en op tijd zijn voet weghalen, toch? Mark?
Dan zien we de situatie uit verschillende camerastandpunten en daarna nog verschillende malen in slowmotion. Er is maar een conclusie mogelijk: Van la Parra mag van geluk spreken dat hij niet zwaar geblesseerd raakte. En dat weet Van Bommel natuurlijk ook wel want hij is beslist niet achterlijk. Als aanvoerder van het Nederlands elftal kreeg hij nog eens een prijs voor de best formulerende sportman na de wedstrijd. Prachtige volzinnen rolden over zijn lippen in correct uitgesproken Nederlands, hetgeen bewees dat het met zijn verstandelijke vermogens wel goed zat.
Door de beugel
Maar niet als hij tussen een aantal rechthoekig en symmetrisch getrokken krijtlijnen komt. Dan begint dat gezonde verstand zich plotseling heel anders te gedragen. Een waas voor zijn ogen, ergens kortsluiting of gewoon een ordinaire schopper? Wat er ook precies gebeurd in dat hoofd van hem, na honderden wedstrijden op profniveau moet hij nu toch langzamerhand wel weten dat dit niet door de beugel kan.
Het ergste is natuurlijk dat verongelijkte, het er als een geslagen hond bijstaan alsof niet Van la Parra een groot onrecht wordt aangedaan door zijn voet er bijna af te schoppen, maar Van Bommel.
Beste Mark, we weten allemaal dat hardheid bij je spel hoort en dat het dus risicovol is. Wees dan een kerel en pak die zoveelste kaart en mompel zoiets als stom of klote. Geef je tegenstander een hand, een aai over zijn bol en steek je duim deze keer op naar de scheids want dat is nu mode in de voetballerij.
Van een 35 jarige die naar zijn voetbalpensioen toewerkt mogen we dit inzicht wel verwachten, toch? Mark?
