Als je Opel rijdt, mag je voor twee tientjes een zomercheck laten doen bij de dealer. Dan kijken ze wat essentiële zaken zoals oliepeil, remvloeistof en de staat van de ruitenwissers na, zodat je je in ieder geval veilig waant als je met de sleurhut aan de trekhaak richting Franse camping rijdt. Voor nog een paar tientjes extra wordt de airco ook nog even doorgespoeld. Ik rij binnenkort naar Frankrijk (zonder caravan!), dus mij leek zo’n goedkope meting van de technische tussenstand van mijn auto (en het toevoegen van een aardbeiengeurtje aan de airco) wel een goed idee.
Keurig volgens afspraak sta ik om acht uur ’s morgens bij een Utrechtse Opeldealer. Mij wordt koffie aangeboden en men zet mijn Duitse burgerbolide gelijk op de brug. Na één kop slootwater en twee kranten komt de monteur, een vriendelijke man met een een grijze hangsnor, me melden dat de remblokken vóór toch echt versleten zijn. ‘Als je nou naar Enkhuizen moest, liet ik je gaan. Maar Zuid-Frankrijk is écht een risico, meneer. Trouwens, in Frankrijk wil je überhaupt niet met panne komen te staan, want daar word je geheid belazerd door de garage.’ Duidelijk, doe mij maar een setje nieuwe remmen. Nieuwe olie moet er ook in, en de airco kan moet een schoonmaakbeurtje hebben. Hij rekent me voor wat dat me uiteindelijk gaat kosten: het twintigvoudige van wat de zomercheckfolder zei. Het moet maar, het is tenslotte niet onbelangrijk om te kunnen remmen en een goed werkende airco is diep in warm Frankrijk ook geen overbodige luxe.
Verstandhouding
Nog een uurtje en twee kranten verder is de klus geklaard. Terwijl de monteur de factuur opmaakt, gaat hij nog even door over die Franse oplichters. Over een klant die in Frankrijk een lekkend koelsysteem had en voor veel geld zogenaamd nieuwe onderdelen in had laten bouwen, om er thuis achter te komen dat er alleen maar stopmiddel in zijn koelsysteem gegoten was om het lek tijdelijk te dichten. Of over olie peilen met een foefje, waardoor het lijkt of je het reservoir bij moet vullen. Waarna ze natuurlijk grof geld vragen voor olie die uit een leeg blik zogenaamd is bijgeschonken. Hij overhandigt me de rekening, die ik met een zucht betaal, en kijkt me aan met een blik van verstandhouding. Ik heb er goed aan gedaan om eerst langs de echte dealer te komen met mijn Duitse degelijkheid, in plaats van me over te leveren aan de grillen van die onbetrouwbare Fransen.
Berooid doch tevreden rij ik weg, mezelf aanpratend dat je dat altijd wel kan merken hoor, verse olie in het blok. Geen trillend stuur meer bij het remmen, ook prettig. En die airco, die wordt echt snel koud ineens zeg! Aangekomen op de redactie verzucht ik dat het een dure ochtend was. Een collega pakt de factuur van mijn bureau en wijst op de remblokken, die voor 137 euro genoteerd staan. ‘Die zijn duur’, meent hij. Ik heb geen idee en Google remblokken voor mijn merk en type. Vier tientjes bij de merkloze groothandel, inclusief BTW. Ik vraag me af wat ze in Frankrijk kosten.
