Beste Amsterdamse D66’ers. Ik had dus een geniaal plan waarbij je in één klap meerdere probemen oplost: zet jonge kinderen bij veroordeelde kinderverkrachters, die met een enkelband aan het resocialiseren zijn, in huis. Zo leren de kinderverkrachters weer normaal met kinderen omgaan en kunnen ze tegelijk op de kinderen passen (nuttig werk geeft ze een gevoel van eigenwaarde) zodat de ouders met een gerust hart kunnen gaan werken, zonder dat ze veel geld kwijt zijn aan peperdure kinderopvang.
Een populistische, typische Geenstijl- of TPO-reactie is nu natuurlijk: “Je kunt kinderverkrachters nooit met kinderen vertrouwen”, maar uit een pilotproject in Denemarken (gehouden rond 1952 in een verder van de buitenwereld afgesloten gehucht met zeventien inwoners) blijkt dat maarliefst 21 procent van de kinderverkrachters véél beter herintegreert in de samenleving als hij direct na zijn detentie op kindertjes mag passen. (79 procent ging gelijk weer de fout in maar dat lijkt me informatie die we beter kunnen weghouden, anders krijgen de mensen een nóg negatiever beeld van de door omstandigheden gevormde maar uit pure liefde en goedheid bestaande mens die tenslotte immer centraal moet worden gesteld als slachtoffer.)
Nou, wat vinden jullie er van, D66? Ik dacht er over om in Amsterdam te beginnen, bijvoorbeeld een experiment met jonge gezinnen in de grachtengordel en zuid. Die stemmen meestal D66 dus dat zal op geen enkel bezwaar stuiten. Deze ouders begrijpen namelijk dat je een ex-crimineel juist veel vertrouwen en respect moet geven waardoor hij sneller een beter mens wordt. En hoe geef je een veroordeelde kinderverkrachter beter vertrouwen dan hem je eigen kind aan te bieden?
De resultaten van dit experiment publiceren we op D66-partij-orgaan De Correspondent, Rutger Bregman heeft al toegezegd een lezingenavond hierover in Pakhuis De Zwijger te organiseren, en als het een beetje meezit kunnen we dit snel uitrollen naar Wageningen, Nijmegen, Utrecht en Wassenaar. Ook kunnen we nu al vast uitzien naar een superpositieve documentaire van VICE hierover.
Ik heb overigens ook de cijfers van soortgelijke experimenten in de rest van Scandinavië opgevraagd (ja, de vrijwel altijd vrouwelijke sociaalwetenschappers/activisten in Scandinavië hebben het maar druk met al die sociale experimenten op kosten van zichzelf anderen) maar die wilden ze niet geven omdat ze, en ik citeer, ‘eerst de onwelgevallige resultaten eruit willen filteren anders ontstaat er een negatief en ongenuanceerd beeld over onze paradijselijke heilstaatidealen en dat zal rechtse en populistische roeptoeterende onderbuikfiguren alleen maar in de kaart spelen’.
Dus jullie begrijpen, dat kan nog wel even duren. Maar wat heb je aan cijfers als het om idealen gaat, nietwaar? Hoe dan ook, wij kunnen sowieso meteen van start.
Nou mensen, wie van jullie D66-bakfietsouders in zuid of grachtengordel wil morgen zijn kind in de ervaren oppashanden geven van Robert M. of Benno L.?
Vingers? Hallo? Hallo? Hallo? Iemand?
Hallo, D66’ers?
