De KNVB vraagt om hulp. Een grensrechter doodgeschopt en daarom wordt het hele amateurvoetbal komend weekend stilgelegd. Een goede actie wat mij betreft. Bezinning is op zijn plaats. Hier mijn eigen bevindingen na jaren amateurvoetbal.
Altijd partijdig
Voetbal is een spel waarbij de gemoederen hoog op kunnen lopen, vooral omdat de regels zo lastig te handhaven zijn. Wel of geen buitenspel? Op tv is het soms zelfs in de herhaling lastig te zien, laat staan in de mist tussen de koeien met een lui oog. Wanneer een scheidsrechter partijdig is of lijkt, zijn de rapen helemaal gaar. Dan gaan supporters over de hekken en de media over tot een publieke slachting.
En dat is wat er onder andere aan de hand is in het amateurvoetbal. In de hogere klassen staan er scheidsrechters van de KNVB in het veld, maar de grensrechters zijn van beide ploegen. En in de lagere klassen, waar ik elke zondag heerlijk sta te prutsen, zijn ook de scheidsrechters van de thuisspelende club. Kortom; in het amateurvoetbal is de leiding altijd partijdig.
Verhit middagje
Dit kan voor een verhit middagje zorgen. Soms is de heersende gedachte “uit bij hen worden we ook genaaid, dus doen wij het ook”. Dan fluit de scheidsrechter standaard in je nadeel en gaat de vlag, ook als je meters binnenspel staat, constant omhoog. Het is geen hogere wiskunde te bedenken dat tijdens dit soort wedstrijden de kans op een schoppartij groot is. Maar wat dan? KNVB Scheids- en grensrechters voor elk lullig partijtje van het niveau houten poot? Onbetaalbaar. Daarbij moeten we niet vergeten dat bij het gros van de partijen na 90 minuten de handjes worden geschud en in de kantine samen pils wordt gedronken.
Wat ploegen zelf kunnen doen is veel belangrijker. Ik heb gemerkt dat als je goede beslissingen van de scheidsrechter benadrukt ‘goed gezien scheids’ en de foutieve laat passeren er in het veld een positievere
sfeer ontstaat. De scheids krijgt het idee dat er niet van tevoren uit wordt gegaan van partijdigheid, wat hem aanmoedigt om eerlijk(er) te fluiten en ook de tegenstander krijgt het idee dat hij met redelijke
lui te maken heeft. Dan worden overtredingen over en weer ook makkelijker geaccepteerd.
Verantwoordelijkheid
Vooral voor aanvoerders en leidende types ligt hier een verantwoordelijkheid. Als degene tegen wie in het team op wordt gekeken uit is op een ragpartij volgt de rest. Hebben deze de intentie de boel in de hand te houden, blijven opstootjes klein. Bij oudere teams zijn de spelers zich vaak meer bewust van hun collectieve verantwoordelijk de boel ‘leuk’ te houden. Jongeren daarentegen hebben minder goed door dat een grens- of scheidsrechter ook in de kantine had kunnen zitten met een bak koffie. Ook de druk om de bink uit te hangen is daar groter. Misschien is het een idee om de jeugd, net als de senioren, zelf te laten vlaggen.
Er is maatschappelijk vast meer aan de hand, maar ik vond het, zeker gezien de ernst van het gebeurde, zinvoller te bedenken wat spelers zelf in het veld kunnen doen om voetbal leuk te houden. Het amateurvoetbal is in mijn beleving een van de kloppende harten van onze samenleving. Daar wordt geintegreerd, gesport, gelachen en gedronken.
Dat moet zo blijven
