Jongens waren het. Maar onaardige jongens. En ze zetten heel Nederland op z’n kop. Half Nederland verwijt alle Marokkanen dat ze te crimineel zijn, de andere helft probeert alle misstanden te bagatelliseren. Maar terwijl iedereen het probleem bespreekt, komt niemand met oplossingen. Tijd om een mooie traditie nieuw leven in te blazen: meedenken.
Weet u het nog? Eerst een compliment, dan aangeven wat beter kan, en tenslotte een oplossing voorstellen. Zo ben je constructief bezig. Anders is het alleen maar mopperen en daar wordt niemand beter van. Zo werd Nederland in 1953 getroffen door de watersnoodramp. Niemand ging zeuren over ‘falende autoriteiten’ of ‘slechte hulpverleningscoördinatie’. Welnee. We zeiden gewoon: “Mannen, bedankt voor jullie poging de zee te bedwingen. Maar jullie dijken waren te laag. Dus we gaan ’s werelds grootste Deltawerken bouwen.” En verdomd, we deden het ook nog.
Oud nieuws
Het huidige ‘Marokkanenprobleem’ is peanuts vergeleken met zo’n watersnoodramp. Oplossingen genoeg. Bij deze een suggestie: kijk naar de problemen die de onderklasse van de Nederlandse maatschappij in de 19e en eerste helft van de 20e eeuw veroorzaakte. Want wat zijn sissende hangjongeren vergeleken met de 26 doden van de Palingoproer uit 1886 of de vijf doden van de Jordaanoproer in 1934? De oude oplossing was even simpel als doeltreffend: als mensen zichzelf niet kunnen opvoeden, neemt de Staat de opvoeding over. Complete gezinnen werden geplaatst in gestichten ergens ver weg in Drenthe om woest land te ontginnen. Dan deden ze wat nuttigs voor de maatschappij, terwijl ze een vak en discipline leerden. Bovendien konden hun kinderen naar school, zodat zij een betere toekomst zouden hebben.
De oplossing
Tegenwoordig laten we de opvoeding van onze probleemjeugd (nee, niet alleen de Marokkaans-Nederlandse) over aan hun duidelijk falende ouders, scholen die niet op zijn ingericht op opvoeden, en hordes ineffectieve hulpverleningsinstanties. Daar gaat het mis, dus daar ligt de oplossing. Scholieren uit een zwakke gezinssituatie die in aanraking komen met justitie moeten in een gesloten internaatsysteem weer op het rechte pad worden gebracht. Niet als straf, niet als hulp, maar omdat ze het nodig hebben. Overdag goed maar streng onderwijs, zonder tussenuren of spijbelen. ’s Middags huiswerk maken en algemene ontwikkeling, en ’s avonds sporten en een avondklok. Niks rondhangen, geen drugs, geen alcohol. Zo kunnen ze later volledig mee doen in de maatschappij.
Tweede kans
Een tweede kans voor boefjes is typisch Nederlands. Als wij de pyromane moedermoordenaar Ciske de Rat in ons hart kunnen sluiten, moet dat ook lukken met de gewelddadige winkeldief Ahmed de Rat. En waar werd Ciske heropgevoed? Precies, in een tuchtschool. Bovendien ligt de oplossing van een internaat voor heropvoeding helemaal in lijn met de ideologie van de huidige coalitiepartners. Voor de PvdA is het ouderwets volksverheffen. Is ook wel weer eens leuk voor de verworpenen der aarde. Voor de VVD is het de strenge hand die zorgt voor veiligheid op straat. En wat heeft u liever: dat de democratische overheid internaten inricht om Nederlandse jongeren voor te bereiden op hun leven in onze vrije rechtstaat, of dat allerlei obscure moskeeën dat doen? En het allerbelangrijkste: misschien is het niet de beste oplossing, maar het is tenminste een oplossing. Kritiek op dit voorstel is meer dan welkom. Maar alleen als je zelf met een beter voorstel komt.
