Beste Danny,
Wat was dat gisteravond in de Amsterdam Arena een mooi eerbetoon aan Johan Cruijff, hè?
‘Zijn’ lege stoel… De spandoeken… Die minuut stilte in de veertiende minuut van de wedstrijd… De staande ovatie aan het eind van die minuut…
Eigenlijk was er maar één dissonant. De wedstrijd tegen Frankrijk, bedoel ik. Waarin een zekere bondscoach begon in de 5-3-2-opstelling en binnen veertien minuten tegen een 0-2 achterstand aankeek.
Terwijl een vol stadion de Matthäus-Passion zong, klonk er één valse noot: jouw middelvinger naar die andere JC.
Schaam je. Diep.
Groet,
JanD
