Beste meneer Timmermans,
Heeft u Jeroen Pauw al een mailtje gestuurd om hem te feliciteren met de Sonja Barend Award? Die won hij, zoals u weet, met het interview dat hij met u had over de ramp met aanslag op de MH17.
Het was heerlijk om dat fragment nog eens terug te zien waarin uw onmetelijke ego het won van uw verstand. Dat Pauw u aansprak op die pathetische speech bij de VN waarin u suggereerde dat slachtoffers elkaar tijdens de val van tien kilometer hoogte nog aankeken en met hun ogen de liefde verklaarden. Om uw gezicht te redden zei u toen dat dat heus waar kon zijn, want er was immers iemand gevonden die nog tijd had gehad om een mondkapje voor te doen. Zeer pijnlijk voor de nabestaanden, die dat ‘nieuws’ op televisie hoorden en die tot dat moment hoopten dat hun geliefden niets gemerkt hadden van wat hen was overkomen.
Maar goed, Jeroen Pauw plaatste gisteren bij DWDD nog een kers op de taart. Hij meldde hoe het na afloop van dat interview was gegaan. Dat u bij de visagie beloofde nog een biertje met hem te drinken. Maar dat u als een dief in de nacht vertrokken bleek toen Pauw aan de bar arriveerde. Dat hij u nog een mailtje stuurde met het verzoek het nog eens te hebben over dat voor u destastreuze gesprek. Dat u nooit meer iets van u heeft laten horen.
Het is zo tekenend.
U bent een poseur. U bent iemand die over lijken gaat. U bent.. een Frans Timmermans.
Best erg.
Groet,
JanD
