Column

Aan Jörgen Raymann

23-01-2016 08:53

Jorgen Raymann

Mati!

Ik las vanochtend in De Telegraaf dat je omzet de afgelopen drie jaar gehalveerd is, dat je al vijf jaar in dezelfde auto rijdt en dat je huis onder water staat (en niet omdat het zwembad overliep). Weet dit, vriend: als je honger hebt, staat er in Eesterga een stoel voor je klaar!

Want jij bent altijd welkom.

Omdat je deugt.

Maar dan echt.

Ik leerde je persoonlijk kennen toen ik de biografie van de voormalige Haagse hooligan Henk Bres schreef. Bres was zo ongelooflijk stom geweest om op een dag in Den Haag toevallig in een kroeg te belanden waar toevallig ook sympathistanten van een politicus met een mal kapsel waren die, toen die politicus toevallig vroeg of ze meer of minder Marokkanen wilden, heel hard ‘minder, minder, minder’ schreeuwden. En wie staat er de volgende dag als de eerste de beste starfucker met die politicus op de foto in de krant? Juist, Henk Bres!

Wat deed jij toen Bres en ik bij je show ‘Zo: Raymann’ in het publiek zouden zitten? Je zette ons voor in de zaal en betrok Bres uitgebreid, op een positieve manier, in je show. Wat zeg ik? Je zoende die bloedbak in een zaal vol bovengemiddeld gepigmenteerde landgenoten ‘on camera’ op zijn lelijke hoofd. En later nam je het eerste exemplaar van de biografie ook nog in ontvangst.

Laten we zeggen: ik had het Sylvana niet zien doen (vooropgesteld dat ze een eigen programma zou hebben). Laat staan die malle Quinsy.

Toen bewees je voor mij dat je deugt. Dat je niet alleen respect hebt voor mensen die qua mening mijlenver van je verwijderd staan, maar zelfs bereid bent ze een kontje te geven. Je had er niks mee te winnen, maar deed het toch.

Ik vond het trouwens goed in hetzelfde Telegraaf-interview te lezen dat je afstand neemt van de manier waarop je je in de Zwarte Piet-discussie mengde en dat je niet opnieuw zou tekenen voor de vervolging van Geert Wilders. “Nederlanders zijn geen racisten en er zijn hier helemaal geen rassenkwesties zoals in Amerika”, zeg je. En van die Wilders-krabbel heb je geen spijt, maar je wilt geen ‘angry young man’ meer zijn.

Ik weet niet of je er vrienden mee maakt. Maar het is wel authentiek en dat is welbeschouwd het hoogst haalbare in een mensenleven: vrij zijn van groepsdwang.

Groet!

JanD

PS. Boerenkool met Meursault, kan dat?