Beste Judith,
“Nog even over een tweet over vluchtelingen die ik een jaar geleden stuurde en waar ik veel reacties op krijg…” schreef je gisteravond op Twitter.
Lieve schat, die tweet is van 18 mei 2015. Je hebt er dik een jaar je mond over gehouden. En nu kom je met ‘nog even’?
Voor wie het vergeten was: je schreef toen dat er geen greintje bewijs was voor de stelling dat IS-strijders op vluchtelingenbootjes naar Europa kwamen. “Is hysterie”, zei je.
Menigeen wist toen al beter, maar jou kostte het bijna dertien maanden voor je ook tot het helder inzicht kwam dat er zo slecht is gecontroleerd aan de poort (namelijk: niet tot nauwelijks), dat we diverse bloeddorstige soldaten van de religie van de vrede ‘welkom, welkom in ons land’ hebben geheten.
En daar schrijf je dus op 10 juni 2016 een lange Facebook-post over. Waarin je je eigen tweet kwalificeert als “onhandig”. Want “ook ik kan niet garanderen dat er nooit ofte nimmer een terrorist tussen de tienduizenden vluchtelingen zal zitten”.
En daar houdt je ‘boetedoening’ op.
Je vindt het geen oerstomme tweet van jezelf, maar een onhandige.
Nog belangrijker: je zegt geen sorry. Terwijl je al die mensen die de feiten wel onder ogen wilden zien dus gewoon ‘hysterici’ noemde.
Dertien maanden zwijgen om daarna zo je straatje schoon te vegen? Serieus?
Groet,
JanD
