Beste Robert,
Sorry, maar ik moest vanochtend een beetje lachen toen ik De Telegraaf open sloeg.
Je debuteerde in het eerste elftal van Ajax en droeg je assist op aan je overleden oma. Je assist! Was het nu nog een assist geweest waaruit Ajax de winnende 1-0 had gescoord in de finale van de Champions League, dan had ik het nog een beetje kunnen begrijpen van een 19-jarige. Maar het was de assist waaruit de 3-0 werd gescoord. Tegen Excelsior!
Come on…
Nee, dan vond ik dat eerbetoon van Feyenoorder Eljero Elia in de blessuretijd van Feyenoord-Roda JC een stuk indrukwekkender. Elia had vorige week een jeugdvriend verloren. Die was bij de stiefvader van zijn ex-vriendin verhaal gaan halen omdat de man het meisje zou hebben geslagen. Dat gesprek liep uit de hand en toen Elia’s jeugdvriend wegliep, kreeg ie drie kogels in zijn rug. Ongeveer met dezelfde snelheid knalde je Feyenoord-collega de bal gisteren in de 91ste minuut tegen de lat. Bij een 1-1 stand. Een bepalend moment.
Kijk, zo kan het ook, Robert.
Groet,
JanD
