Blijf godverdomme van de homo’s af! De aanslag in Orlando raakt om allerlei redenen. Het contrast tussen feestvierende vrolijke gays en de grimmige nietsontziende haat, geïnspireerd vanuit religieuze dogmatiek. Waarschijnlijk waren ze aan het dansen, flirten of hun make up aan het bijwerken toen mister Idiot binnenviel. ‘Oh, now that’s a kinky queer! Tot de club veranderde in één grote Dark room waar het licht niet meer aan ging. Is deze aanslag weer het zoveelste ‘incident’ of wordt het nu echt de hoogste tijd dat we ons verdiepen in de vraag hoe we veiligheid en verdraagzaamheid in Nederland duurzaam waarborgen met elkaar?
Nee, dan bedoel ik niet de vraag of wij wel voldoende allochtonen aannemen bij sollicitaties, ’s lands grootgrutters evenveel aandacht aan Paashaas of Ramadan besteden en of de HEMA-worst niet halal moet worden.
Feit is dat mijn homovrienden inmiddels bepaalde stadsdelen in Amsterdam mijden omdat ze vrezen voor hun veiligheid. Ze zijn over het algemeen nogal ijdel van aard en voelen niks voor zo’n foto met blauw oog en kapotte lip, afgedaan als ‘een betreurenswaardig incident’. De verantwoordelijkheid voor een veilige samenleving ligt niet primair bij de nieuwkomers maar bij onze Volksvertegenwoordigers. Bestuurders die het vooruitziend vermogen van een pantoffeldiertje hebben en de architectuur van onze samenleving de afgelopen decennia willens en wetens hebben veronachtzaamd. Waarom zou je ook? Het is lucratiever om te investeren in goede contacten met het bedrijfsleven zodat het einde van een politieke carrière niet het einde van je slappe was betekent.
Als liegen inmiddels een officieel geaccepteerde karaktereigenschap is van een politicus dan zal het negeren van multiculturele knelpunten uiteraard geen ophef veroorzaken.
Concreet gaat het over culturele en religieuze verschillen tussen bevolkingsgroepen, die op bepaalde punten onverenigbaar zijn met elkaar en waardoor sommige groepen in de maatschappij zich steeds minder veilig voelen. Niet-Westerse normen en waarden durven we niet in vraag te stellen, omdat we bang zijn voor kwetsuren bij de nieuwkomers. Maar het gevolg is dat homoseksuele vluchtelingen bij aankomst linea recta het Achterhuis in worden gejaagd. Al bijna 10 jaar geleden zag ik een homoseksuele man uit Irak op de Eerste Hulp omdat de pesterijen en de bedreigingen in het AZC waar hij destijds verbleef hem tot een zelfmoordpoging hadden gedreven. Hij was gevlucht van de ene hel naar de andere hel.
In al die jaren daarna heeft er bij mijn weten nooit een substantiële discussie plaatsgevonden met als cruciale vraag: hoe gaan we onze Westerse normen en waarden veiligstellen en hoe zorgen we ervoor dat nieuwkomers die ‘anders in de wedstrijd zitten’, zich aanpassen op voor ons essentiële punten?
De zittende elite heeft dit vraagstuk onder tafel geveegd, weggemasseerd met laffe integratie-mantra’s of gedemoniseerd door de racisme-kaart in te zetten. Bij mijn weten worden Zwarte Pieten niet afgetuigd of met de dood bedreigd, toch gaan we liever voor ophef in de sprookjeswereld dan dat we de échte pijnpunten bespreekbaar maken. Zeker, ik denk dat de aanslag in Orlando vandaag of morgen resoluut wordt veroordeeld door onze minister-president. Alvast wat linguïstische suggesties voor de spindoctors: lafhartig, mogen we niet tolereren, juist nú verdraagzaamheid, heeft niets met Islam te maken, de verbinding opzoeken enzovoort. Mensen, haal de roze teddyberen alvast uit de kast, zet je ava op roze en als we mazzel hebben komt er een stemmig lied! Allemaal zinloze exercities van verwarde burgers, die wel voelen dat er dingen niet kloppen maar die zo gedrogeerd zijn door de illusie van maakbaarheid dat ze liever roze cupcakes gaan bakken dan zich écht zorgen te maken over de realiteit. Lieve homo’s, gecondoleerd met deze aanslag op jullie vrijheid.
Ik ben woedend, maar dat is vast te simpel.
