In de afgelopen jaren zaten de groeimarkten in de hoek waar de klappen vielen, maar dat tij lijkt nu te keren. We staan aan de vooravond van een historische rally. Donald Trump zit in het Witte Huis, en de fundamenten daveren al meteen op hun grondvesten. Dit wordt geen gewone president. En dan drukken we ons nog voorzichtig uit. Alle gevestigde waarden moeten op de schop, en het gevoerde beleid met een bocht van 180 graden. Niet enkel op vlak van binnenlandse politiek, ook naar het buitenland toe. Ook wij zullen de intrede van Trump voelen, in meerdere opzichten. We vrezen dat het leven vooral duurder zal worden. Niet enkel omdat Trump een economische groeispurt zal forceren, ook worden de grenzen figuurlijk dichtgegooid. Wat dan weer zal resulteren in handelsoorlogen, hetgeen weer leidt tot hogere prijzen. Inflatie dus. U kan er in de vorige column al uitvoerig over lezen.
Het buitenlandse beleid zal ook z’n weerslag hebben op de financiële markten. Niet enkel zal de stroevere houding van Trump ervoor zorgen dat meer geld terugkeert naar de VS, ook zal meer buitenlands kapitaal wegtrekken van de Amerikaanse beurs. En dat effect kon nog weleens een grotere impact hebben op de internationale markten, dan enkel de lokale beurzen in de VS. Immers, het was jarenlang aan de orde dat iedereen zijn financiële heil zocht op de Amerikaanse aandelenmarkten, getuige de enorme rally waar we in verwikkeld zijn sinds de kredietcrisis. Na 2008 brachten steeds meer beleggers hun kapitaal onder in Amerikaanse aandelen, ook buitenlandse beleggers. Vooral de beleggers uit de opkomende markten, ook wel bekend als de groeimarkten.
Gezien de turbulentie in de groeimarkten is het op zich niet zo’n apart fenomeen: waarom zou je een instabiele omgeving vertrouwen, terwijl je ook in rustiger en veiligere vaarwater terecht kan met je geld. Aan die instroom kon weleens een eind komen, voor de Amerikaanse beurzen. Maar kapitaal blijft nu eenmaal vloeien, ook in andere omstandigheden, zoals degene waar we momenteel in verzeild zijn geraakt. Onder Trump verwachten we dat weer heel wat kapitaal uit de groeimarkten, terug naar de groeimarkten kan vloeien. Want hoe je het draait of keert, kapitaal volgt altijd de weg van de minste weerstand, en die zal ‘huiswaarts’ zijn in de komende jaren.
Bovendien is het zo dat, indien inflatie terugkeert in het financiële systeem, aandelen uit de groeimarkten als een magneet nieuw kapitaal aantrekken. Het is historisch altijd zo geweest, en het zal ook ditmaal weer het geval zijn. Daarenboven is het ook nog eens een feit dat inflatie aantrekt, met iedere verhoging van de rente door de Fed. Zo is de cirkel helemaal rond, en kan er zelfs een verband worden getrokken tussen de renteverhogingen van de Fed, en de stijging van de beurzen in de opkomende markten. Dat zijn niet enkele onze woorden, het zijn tevens de cijfers van Treadneedle, die er een compleet onderzoek naar uitvoerde. Op de volgende grafiek is duidelijk te zien dat de aandelenmarkten uit de groeimarkten gevoelig stegen in de maanden na de eerste renteverhoging, maar vooral na de tweede renteverhoging.
Na de tweede renteverhoging staan de groeimarkten gemiddelde 25 procent (!) hoger na 6 maanden. Dat is een indrukwekkende rally. En laat de tweede renteverhoging nog maar een maand jong zijn. Als we op de historische statistieken mogen afgaan, dan barst het financiële vuurwerk binnenkort pas echt goed los in de groeimarkten.
Natuurlijk kan je gegevens uit het verleden nooit zo maar een-op-een doortrekken naar de toekomst, maar je kan dergelijke uitslagen ook niet zomaar negeren. Je zou jezelf als belegger dan tekortdoen. Beleggen gaat in belangrijke mate over kansberekening, en de procentuele score is erg hoog met dit soort statistieken, dat er in de groeimarkten in de komende maanden, tot aan de zomer, de grootste potentiële rendementen voor het oprapen liggen. Voor wie nog wat dieper graaft in deze statistieken, zal erachter komen dat Chinese aandelen dan altijd erg goed presteerden. Ook hier schuiven de plaatjes goed in mekaar, want Trump rolt z’n figuurlijke spierballen in de richting van China. Dit kan een grote exodus van Chinees kapitaal in de VS op gang trekken, met als uiteindelijke bestemming de Chinese aandelenmarkten. Een strategische positionering van een portefeuille richting groeimarkten in de komende periode, lijkt dan ook een logische keuze.
