Assalamu ‘Alaikum! Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ja, ik heb mij bekeerd tot de islam. Ik ben moslim geworden. Eigenlijk vind ik dat religie een privézaak is, daarom heb ik mijn nieuwe start alleen op mijn privétwitteraccount gepubliceerd. Met je persoonlijke overtuigingen loop je niet te koop, denk ik dan. Zo liberaal ben ik wel. Maar nu mijn bekering landelijk nieuws is, voel ik mij toch geroepen iets van mijn overwegingen met u te delen, Insha’Allah.
Sinds gisteren noem ik, Arnoud van Doorn, mijzelf moslim. Of beter: moslim Achmed Al Doorn. Ik laat een haatbaard staan. Het zijn nu alleen nog maar stoppels, dus ik zou het beter een kiftsik kunnen noemen, maar à la. Ik heb mijn schuur omgebouwd tot moskee waar ik vijf keer per dag bid. Mijn schoenen doe ik niet uit, want dat stinkt een beetje. Je moet niet alle regels letterlijk nemen. Sommige wetten zijn gewoon niet praktisch. De hadj, de bedevaart naar Mekka, verander ik daarom in een treinreis naar Mokum. Als je op mijn leeftijd moslim wordt is zo’n reis al een helse onderneming.
Sinds mijn bekering krijg ik vaak de vraag: “Arnoud, hoe is dat te rijmen met jouw ex-lidmaatschap van de PVV, de partij die zo fanatiek anti-islam is?” “Simpel”, antwoord ik dan. Dat is prima te rijmen. In mijn PVV-tijd noemde ik de islam een fascistische ideologie en de moslims agressieve woestijnmannetjes met een achterlijke moraal die beter op kunnen rotten naar hun eigen land. En zo denk ik er nog steeds over. Het is een fascistische, misdadige religie, met enkel achterlijke en criminele aanhangers.
En daar zit ‘m de kneep. Zeg nu zelf, iemand die partijgeld gebruikt voor privéaankopen, informatie lekt en drugs dealt, die moet toch wel moslim zijn? Tot die conclusie kwam ik ook. Daarom heb ik mij tijdig tot de islam bekeerd om als ik straks veroordeeld wordt, wel in de juiste statistieken terecht te komen.
En verder is het een privézaak.
أَشْـهَدُ أَنْ لا إِلـهَ إِلاّ الله ، وَأَشْـهَدُ أَنَّ مُحَمّـداً عَبْـدُهُ وَرَسـولُه
Deze ingezonden brief van Arnoud van Doorn is geschreven door Jeroen Weghs en is dus satire
